Serendipity, welnee dom geluk!

(niets dan de halve waarheid)
De landmeeuw struinde het bosje af. In de struiken lag een grote kluwen. "Ik ben altijd al een straatjutter geweest"dacht de landmeeuw en ging een kijkje nemen. De kluwen was duidelijk een kluwen met stekkers, hele dure stekkers met gouden uiteinden. Ergens verderop lag een trommeltje van snoepjes.
"hmm ik bel de eksters" dacht de landmeeuw, "die hebben verstand van stelen en dieven.
Deze keer kwam Marcel aan de telefoon na de waarschuwing, dat ook dit nummer geld zou gaan kosten. Marcel was duidelijk een hele aardige ekster. "Bedankt mevrouw we sturen iemand zo snel als mogelijk."

Een uurtje of wat later in de zon, bij de smeltende sneeuw waren de eksters al aan het zoeken. Ik riep met schrille stem en daar kwamen ze. Ineens leek het heel echt!
Eksters gebruiken rare woorden. "We gaan sporenbeveiliging bellen".
"Hoezo" denk ik er zijn hier overal sporen vooral in de sneeuw.
"Hebt u vreemde bewegingen gezien?"
"Ja ekster, ik heb op school pupillen en die dansen wel eens heel vreemd." Dacht ik.
"Niet vanaf de sneeuw meneer. Maar het ligt er vast al van voor de sneeuw."
"Hoe concludeert u dat mevrouw?"
"Nou kijk er is niets vertrapt en op het trommeltje ligt ook een nette pluk sneeuw".
"Dat kan er ook wel eens opgewaaid zijn."
"Huh opgewaaid? tussen de struiken lamenielachu"
"Meneer de ekster, weet u dat er hier ook wel eens wat wordt afgewerkt in auto's?"
"Haha kan best maar daar is het nu zeker te koud voor."
"Wacht ik neem het op met het bureau want hier liggen nog brieven."
"Niet aankomen ekster 1, misschien moeten we sporen beveiligen. "
"Nee, sporenbeveiliging wil het niet. Als er kinderen mee gespeeld hebben krijgen we allemaal vuil dna."
"Wattu, vuil DNA van kinderen?"denkt landmeeuw.
"Wat zocht u eigenlijk landmeeuw?"
"Niets meneer of alles. Ik loop eigenlijk te zoeken naar leuke dingetjes. Verloren dino's of geld of knoopjes of misschien bedels. Toen vond ik dit. Ik heb daar een woordje voor geleerd meneer. het is serendipity. Als je naar dingen zoekt en je vindt iets heel anders dan is het serendipity."
"Nou landmeeuw wij noemen dit toeval".
"Wilde je eigenlijk, stom geluk zeggen? " dacht landmeeuw.
"Ik ga weer naar binnen, lekker een bakkie doen. Tot kijk eksters!"
"Bedankt landmeeuw"

De sneeuw is gevuld met sporen, ongevaarlijke sporen.
Sporen hoeven niet beveiligd te worden.
Sporen doen niets, ze zijn er al.
Littekens zijn sporen, ongevaarlijke sporen.
Ze hoeven niet genezen te worden.
Littekens doen niets meer, het is al gedaan.

Het was een spannende ochtend voor de landmeeuw.