Slechte borstmelk en véél pus
Vandaag besloot de verpleegkundige van het consultatiebureau om eens een keertje langs te komen bij ons aan huis. Ze kwam eventjes langs om alles te inspecteren of alles wel goed ging en of het nog steeds allemaal goed gaat. Ook kwam ze nog met de informatie die we nu al voor de 3de keer hebben gehoord. Mja, je kunt het maar niet vaak genoeg horen :thumup:. Gelukkig wist ik nog steeds alles wat ze herhaalde en tegen me zijn. Ook het onderwerp over ons meest problematische gedeelte kwam aan bot. Het borstvoeden. Vooral het moment wanneer ze erover begon was echt heel erg. Ik begon gewoon zelfs spontaan te huilen. Ik kon er gewoon helemaal niks meer aan doen. Ik heb aan haar alles uitgelegd hoe moeizaam het was om bij Sem de voeding te geven. Gedeeltelijk borst, gedeeltelijk kolven en ze rest wordt er gewoon ingespoten met een gigantiche spuit. Ook zij was in ieder geval erg verbaast over hoe we bezig waren met de voeding en ook zij was met mij eens dat dit niet zo langer door moest gaan en dat we een ander alternatief moesten gaan vinden. We moesten stoppen met zo door te gaan met de voeding en als Sem niet wil samenwerken met de borstvoeding, dan moest hij onderhanden maar eens gaan beginnen met aan de fles de voeding te krijgen. Dat is in ieder geval beter dan hoe het nu gaat ( als de fles tenminste wil lukken ). Ik heb ook meten gezegt dat ik het helemaal geen enkel probleem zou vinden als ik de flesvoeding zou moeten kolven want zo krijgt Sem tenminste wel mijn borstmelk binnen. Het enige probleem daaraan was dat een voeding maar maximaal 30 minuten in beslag mag nemen per keer en met kolven gaat dat veel te lang duren vond ze.. Ze denkt dat ik te weinig voedingsstoffen in mijn melk heb zitten om Sem tevreden mee te houden. Vandaar dat hij dus ook zo snel en vaak weer wakker wordt. Ik voelde me echt slecht toen ik dat te horen kreeg en ik voelde me gewoon bijna een hele slechte moeder. Zelfs omdat ik er niks aan kan doen, hoe graag ik het ook zou willen. Zie je wel, ik dacht al dat er gewoon iets mis was met mijn melk.. Het kon gewoon niet anders. Dat is nou weer het gruwelijke bewijs dat je moedersinstinct gewoon altijd gelijk heeft. Stom instinct. Maar goed, ze vond het daarom dus ook het beste voor Sem dat ik zo snel mogelijk zou stoppen met mijn eigen melk te geven en gewoon te beginnen met pure flesvoeding. Zucht, dat is nou echt super erg balen..
Toestraks zijn Bart en ik alsnog langs het huisartspraktijk gereden. Ik vond het wondje onder Sem’s oksel er steeds slechter en slechter uitzien en ik besloot dus dat het eens tijd was om langs die stomme dokter te gaan. Het zag er gewoon harstikke vreemd uit. Het was een soort van pusachtige dikke ronde bult met daar omheen een superrode ring. Net alsof het echt gruwelijk aan het ontsteken is. Arm mannetje.. Ik vraag me af of zoiets eigenlijk wel normaal is met een normale ontsteking. Volgens mij is het zelfs abnormaal voor een ontsteking. Toen de arts ernaar keek vond hij het hoog nodig tijd op het korstje van het wondje af te halen zodat het eens goed schoongemaakt zou kunnen worden. Zodra hij dat korstje eraf haalde kwam er een gigantische laag pus onder vandaan. Het zag er vies en zielig tegelijkertijd uit. Nadat de dokter al het pus weg heeft gehaald zag je er nog amper iets van. Weg bult, weg pus. Hij had weer een vlak plekje onder zijn oksel. Dat zag er een heel stuk beter uit dan eerst, dat kan ik je wel vertellen ! En Sem ? Sem heeft er niks van gemerkt. Het dappere ventje lag de hele tijd er gewoon doorheen te slapen.
Roux-S, vrouw, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende