Snijdend

Ondanks het feit dat ik niet veel te melden heb, schrijf ik toch maar een stukje. De afgelopen paar dagen of misschien zelfs weken weet ik niet veel meer. Alles loopt een beetje in het honderd en het is mijn eiegn schuld ook nog. Ik wil teveel doen en daardoor plan ik teveel en vergeet ik de helft en de andere helft staat tegelijkertijd in de planning, als het niet al een driedubbele afspraak is.

Vrijdag ga ik ook nog eens naar Drenthe toe, voor het 45jarig huwelijksfeest van mijn opa en oma. Ik moet nog steeds hun schilderij afronden. Ik heb hem vandaag naar de dagkliniek meegenomen en zij vonden hem al erg mooi worden. Ik ga straks maar even verder.

Ik mis Alain. Hoe lullig hij ook gedaan mag hebben en die lullige dingen beginnen zich eigenlijk steeds meer op te stapelen, als ik er aan terugdenk. Toch mis ik het. Het ongeremde knuffelen. Het gevoel mooi te zijn, het gevoel van gewild te zijn. Het geven om. Je kan dat gevoel maar in een zekere zin terugvinden bij vrienden. Maar ik wil mijn hart niet meer blootstellen, omdat het ook enorm veel kwetst. Ik ken mezelf echter en ik zal het ongetwijfeld wel doen.

Mijn hoofd is weer moe. Alleen kan het nu rust vinden voor het rare beslissingen neemt.

Ik ga zo ook even Jess smsen. Kijken of dr sollicitatie nog wat is geworden. Misschien ook Sjoerd nog wel even, gewoon voor de lol.

Er zitten twee aapjes in bad,
zegt de een tegen de ander;
"Oeh oeh ah ah ah oeh ah"
Zegt de ander;
"Je kan er ook gewoon koud water bij doen"

Als je deze niet begrijpt, dan heb je helaas geen snijdend en flauw gevoel voor humor.
10 okt 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van papilion
papilion, vrouw, 40 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende