sommige dingen...

sommige gevoelens zijn niet te beschrijven
ik zou er wel een schilderij van kunnen maken
maar omschrijven nee
niet hoe ik het presies voel
het zou een schilderij worden van veel donkere kleuren
nachtblauw,pikzwart en magisch paars
met veel wind in, meer vegen verf
en vage vormen die een betekenis hebben
als je goed nadenkt
en in de juiste sfeer bent
het zou een gevoel van rust moeten uitdrukken
maar niet van totale rust
naar gekalmeerd zijn na veel tranen
en het zou aan donkere metal groepen moeten doen denken
enn aan bloed dat reeds gevloeid heeft
maar niet wil stoppen met vloeien
eigen bloed
gekalmeerd mijn eigen bloed op likkend
de rust van de slaap die langzaam over mij komt maar nog niet geheel
de herinnering aan het bloed vervaagt
het een worden met de nacht
het duister dat deel begint uit te maken van jezelf
maar je toch behandelt met een veradelijke zachtheid
zachtheid die duurt tot na je bloeddorstige en pijnvolle nachtmerries
de veradelijke zachtheid die duurt tot de ochtend je met de herinnering aan te verbergen littekens wakkerschud
reacties en kwellende angst voor als iemand ze toch zou ontdekken
het felle ochtendlicht dat het duister uit je bant en een mistige waas in
je hoofd doet verschijnen
een waas met niets anders dan de kwellende werkelijkheid,
de gedachten aan het mes dat je nog steeds niet los hebt gelaten omdat je er heel de nacht geen andere troost had als het mes en
verschrikkelijk veel hoofdpijn,angst en verlangen naar nog meer pijn

raar dat je zoveel kan voelen op een paar minuten zonder dat je geweken bent van je pc en niets anders hebt gevoelt als de toetsen onder je vingers

geen schilderij meer voor vandaag

de mensen die weten wat ik bedoel
HOOPELIJK ZIJN DIE ER???????
hebben zelfs deze omschrijving niet nodig

de tranen in hun eigen ogen verraad dat ze weten wat ik voel

zonder het schilderij

ze ZIJN het gevoel
het maakt een deel van ze uit

van mij toch

als iemand begrijpt wat ik bedoel???????


all in the darkness

nefil