Songfestival

Elk jaar zeg ik dat niet ga kijken, maar elk jaar doe ik het weer. Ondanks alle vriendjespolitiek, ver te zoeken zang'kwaliteiten', die je dus geen kwaliteiten meer kunt noemen, maar ach, zo heet dat nou eenmaal en barbiepoppen/botoxmonsters. Verder blijf ik gewoon verslaafd aan dat ontzettend misvormde songfestival.

Maar ach, ik kijk het toch, dus ik kan me er verder maar beter niet druk om maken, wat ik ook meestal niet doe, want ik geniet van de leuke nummers, ookal zijn die vaak wel heel slecht gezongen, en laat de minder leuke nummers maar voor wat ze zijn.

De kandidaatstelling vind ik wel een stuk eerlijker, waar ik wel blij om ben, zo maken landen tenminste nog iets van kans. Wat vast niet blijkt te helpen, maar daar gaat het toch niet om eigenlijk. Twee halve finales en de Grande Finale op zaterdag. Geniaal bedacht, hadden ze al eerder moeten doen.

Goed, dinsdag dus de eerste halve finale, met 'onze' Hind, die een mislukt nummer zong, die een mislukte performance uitvoerde (welke performance deed ze überhaupt?) en ontzettend wegviel in het decor. Heel over nagedacht. Ik was het al niet eens met Hind, ik was het niet eens met het nummer, en toen deze performance er nog bijkwam, was ik al helemaal klaar met de Nederlandse inzending. Ik wil er verder ook geen woorden aan vuilmaken, nutteloosheid eigenlijk, het interesseert toch niemand wat ik vind. Al ben ik blij dat mijn mening wel wordt gedeeld door 'kenners' als Ben Cramer en Albert Verlinde.
Wat dinsdag verder bracht tot de finale: twee idiote rockbands, waarvan de zangers ook nog niet eens kunnen zingen, wat je al niet eens hoeft te doen bij die rock/metal nummers die zij ten gehore brachten, maar evengoed, het was nog lelijker dan het bij voorbaat al was. Finland bracht dit keer Lordi, maar dan zonder maskers en met een andere naam. Al is dat volgens mij meer mijn sarcasme dan waarheid. Noorwegen en Polen met heel mooie balads. Vooral van Noorwegen ben ik groot fan, goed nummer. Polen was ook goed, alleen was ik dan weer minder fan van het botoxhoofd dat het nummer bracht, maar goed, in principe gaat het daar ook niet om natuurlijk. Israël met een nummer geschreven door oud-winnares Dana International, die toen best een leuk nummer bracht en nu ook weer een goed nummer had gemaakt. Alleen leek ze zichzelf wel weer omgebouwd te hebben tot man, maar dat doet er ook niet toe. Roemenië kwam ook met een goede balad, maar met een slecht geklede jongeman en oude vrouw: Jongeman in spijkerbroek, naast zijn 'partner' in een zwarte jurk met groene sprieten à la grassprieten in mijn ogen.
Over Bosnië&Herzegovina wil ik al helemaal niets zeggen, behalve dat ontwikkelingspsychologen en personen als Sigmund Freud vast wel iets leuks over ze te zeggen hadden gehad als zij nog geleefd hadden. Rusland vond ik ook niet denderend, wat een knappe man had kunnen zijn werd behoorlijk lelijk door z'n rode ogen die hij door het een of ander had opgelopen waar ik maar beter niet over kan gaan speculeren.
Dan twee favorieten van mij, niet omdat ze geweldig kunnen zingen, maar omdat de liedjes lekker 'pop' zijn en ontzettend in je hoofd blijven zitten: Griekenland en Armenië. Vooral Armenië vind ik geniaal.

De tweede halve finale niet helemaal gevolgd, het einde vond ik niet interessant. Door naar de finale zijn:
Oekraïne, met een heel hip lied, lekker pop ook. Geniaal bedacht, slechte uitvoering.
Kroatië, met een 'zigeuner' lied. Klonk wel aardig.
Ijsland, met een dancenummer, wat ik heel stom vond, terwijl de performance best leuk was eigenlijk.
Albanië, vast vanwege de leeftijd van het meisje, slechts 16 jaar, het nummer en de performance vond ik bagger.
Georgië, met een ontzettend hoopvol nummer over dat vrede best zal komen. Blinde zangeres, zag er niet uit, kon niet zingen naar mijn mening, stom lied ook nog. Helaas.
Denemarken, wat wel een heel leuk nummer had! Ik ben fan! Leuke man op zich ook wel...
Zweden, haar vorige nummer waarmee ze de finale haalde vond ik beter, maar het nummer 'Hero' blijft ook gigantisch hangen.
Letland, de verschrikkelijke op Chipz! lijkende piraten. Onzinnig gedoe in mijn ogen, maar goed, ik had het van te voren al voorspeld.
Turkije met een Turks rocknummer, waar ik absoluut geen fan van ben. Maar het blijkt weer dat rocknummers het goed doen dit jaar.
Als laatste Portugal, met een goede zangeres die een mooie ballad zong. Waar ik geen zin meer in had, maar dat is natuurlijk persoonlijk.
Net als dat ik liever wilde dat Zwitserland doorging, maar ik kon niet stemmen natuurlijk.

Tweede halve finale was minder vertegenwoordigd met mijn favorieten, wat natuurlijk ook niemand wat interesseert. Ik had wel een aantal voorspellingen gedaan die uit zijn gekomen, dus ik begin toch een 'kenner' te worden.
En ik wil toch nog even een heel hartelijk dankwoord uiten richting Cornald Maas: zonder hem zou ik het songfestival niet overleven. Zijn sarcasme, zijn omschrijvingen, zijn beschrijvingen, zijn geniaal!

Nu maar hopen dat dan toch maar Armenië wint, met het ontzettend stomme nummer, waar ik ontzettend fan van ben, anders zou ik het helemaal een flop vinden dit jaar. Ach, volgend jaar weer overnieuw beginnen, graag met het door mijn verzonnen 'Kaaslied' gezongen door een 'Kaasmeisje' omringd door tulpen en molens.