Stuk verhaal
Ik heb een stukje verhaal geschreven... Maar ik wil weten of het goed is. Willen jullie dit verhaal keuren? En zeggen wat er goed of slecht aan is? Alvast bedankt.
Waarom gaat alles mis?
Waarom gaat alles wat ik doe fout?
Al mijn hele leven lang gaat dit zo door, ik word er zo moe van. Ik wou dat er iets was zodat ik het kon stoppen. Alles zit tegen: mijn cijfers op school, contacten op school, maar vooral de contacten thuis. Ik kan geen fatsoenlijk gesprek voeren met mijn ouders, zonder ruzie te maken. En dat vind ik echt erg. Ik kan er niet meer tegen. Elke dag ruzies, elke dag de angst dat ik word geslagen. Elke dag maar weer. En daarbij komt nog dat ik bijna altijd ruzie met mijn jongere zusje heb. Tegenover mij is zij het oogappeltje van ons gezin. Ze probeert me jaloers te maken, dat zij wel geliefd is bij mijn ouders en ik niet. Haar gemene blik als mijn vader of moeder haar aan het vertroetelen is. Het ergste is nog dat ze me zo ver krijgt. Van binnen stik ik van de jaloersheid, maar ik laat het niet merken. Nooit.
Hoe hard ik ook leer, mijn cijfers komen bijna nooit boven de zes uit. En dat zorgt voor een hoop ruzies thuis. Mijn vader hoor je dikwijls schreeuwen dat ik lui ben. “Je bent gewoon te lui om voor je toekomst te werken!” verwijt hij me dan. Maar het tegengestelde is waar. Ik werk hard aan school, maar het wil gewoon niet lukken. Ik doe een te hoog niveau. Maar mijn ouders piekeren er niet over om me naar een niveau lager te sturen. “Ik wil absoluut niet dat mensen slecht denken over ons. Dat jij nog te dom bent om het vmbo te halen,” zegt mam dan. Ergens geef ik haar ook gelijk. Wie wil zich nou vertonen met zo’n dom kind als ik?Uit het dagboek van een 14-jarig meisje.
kiimmiej, vrouw, 123 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende