Vandaag boenen bij mevr.S de tweede . Dame met het hart op de tong,helaas soms..
Zoals vandaag,want het eerste wat ze tegen me zegt is :''Wat zie je er moe uit..''
Hoe kan dat nou,zeg ik,ik ben net een paar dagen vrij geweest..
''O,zegt ze,dan heb je zeker je maandstonden..dan had ik vroeger ook van die wallen..''
[En bedankt]
Blijkbaar zag ik er nog niet ZO beroerd uit,want toen ik weer naar huis ging komt er een man op me afgelopen..
''Hello...are you Dutch ?''
''Yes I am.''
''I see you here often.''
''That's possible.''
''I always recognize you,because you've got such special hair.
[Note van mij,hij zegt dit terwijl hij naar mijn borsten kijkt]
''Really ?''
''Yes..do you have a big family ?''
[vreemde wending krijgt dit gesprekje,dacht ik..]
''I have actually.'' [Denkend aan broers en zussen]
''O,that's a pity..''
[Ik besef dat hij denkt aan man en veel kinderen..]
''I would like to go out with you sometime. I work with the United Nations.''
''Congratulations..but I'm to busy with all my kids..''
Gelukkig had ik op dat moment de winkel bereikt..Wat doet de zon toch rare dingen met mannen..