Het is niks.
Naar school.
Een of ander diploma halen voor een 'vakgebied' waar je dan je hele leven in moet blijven.
Daar ga je dan dus in werken.
Werken voor het 'Huisje-boompje-beestje'-gedoe.
Dan heb je een 'huisje' waar je gemiddeld 3 dagen bent omdat je steeds moet werken om dat huisje te behouden.
Je hebt ook de 'beestjes' maar die zijn 'verpest' en eenzaam omdat ze nooit iemand zien.
Je 'boompjes' staan te rotten in de tuin omdat je op je vrije dagen geen tijd hebt om dat te onderhouden want je moet de boodschappen doen, het
huis schoonmaken en proberen je beestjes te vermaken voor de verandering.
Als je dan eenmaal een 'partner' hebt waarmee je een kindje krijgt die later opgroeit met bindingsproblemen, aandacht tekort, mogelijk goed ontwikkelde persoonlijkheidstoornis en totaal geen band met de ouders hebbend omdat het altijd bij de 'oppas' zat , gaat je partner vreemd omdat jij altijd op je werk bent, moe van je werk bent of zit te zeuren over je werk.
Maar je moet toch blijven werken voor geld voor het huisje enz.
Voor altijd en dan ga je dood.
Jaja, ik weet dat het niet zo hoeft te gaan maar toch, het komt er wel op neer.
En toch ben ik 'vrolijk' vandaag
...denk ik.
Daaaaag.