Die kut 'spanningshoofdpijn' (zoals de dokter het noemde
) was er weer gisteren ochtend. Okay fijn. Ik heb eerst de halve dag geprobeerd om het maar te 'negeren' maar dat hielp niet (terwijl ik normaal juist als de beste pijn kan negeren). Ik wil me niet aanstellen maar het was echt hels! Vannochtend naar de huisarts geweest en ik heb er nu eindelijk iets voor gehad. Heb de hele dag geslapen m.b.v. weet ik hoeveel mg oxazepam.
Eigenlijk niet eens voor de hoofdpijn maar omdat ik, zodra ik wakker ben alleen maar kan eten. Dat wilde ik vandaag voor de verandering een keer niet. Mijn hoofdpijn is op dit moment bijna helemaal weg. Ik hoop dat het niet meer terug komt. Ik heb de formulieren van school binnen, weer een 'stress-factor' minder.
ULGH, voel me weer zo vies.
En ik wil zo graag dun zijn en waarom weet ik niet.
Ja, ik weet het eigenlijk wel. Ik wil klein zijn, ik wil dat er zo min mogelijk van dit walgelijk gedrocht overblijft.
En ik wil dat mijn hersens een keer gereinigd worden met een
hoge drukspuit zodat ik een keer normaal ga denken en niet zo egoistisch meer doe.
Er gaan verdomme mensen dood op de wereld.
Oorlog, ziekten, honger, moord.
En kijk waarover ik altijd maar zit te zeiken!
Ik ben een verwend kutwijf.