Text

Als je alles zou moeten opschrijven wat er in je leven is gebeurd wat jij niet leuk vind,
Als je je verdriet moest beschrijven en de pijn, hoe zou je dat dan doen ?
Gewoon eerlijk zeggen wat je dwars zit, of zwijgen en een masker op zetten.
Iedereen zegt dat je over alles moet praten, zodat je het niet opkropt.Maar waarom zijn er dan nog zoveel mensen depressief kan het niet zo zijn dat het erover praten juist gebeurtenissen weer naar boven haalt waardoor je je nog rotter gaat voelen dan je al deed ?
Iedereen heeft wel dingen waarvan hij of zij wil dat ze nooit waren gebeurd.Maar zou dat niet allemaal gebeurt zijn met een reden ? Waarom zeggen mensen dat je moet praten en overal met hun over kan praten maar als je even iets verteld zijn de antwoorden die ze geven gewoon niet te begrijpen.Antwoorden als “ahw”, “oke” en meer kortaf gedoe.Daar snap je dan toch eigenlijk niks van?
Als je dan toch zulke antwoorden gaat geven, bemoei je dan niet met de problemen van andere mensen.Is dit een raar argument of is het de waarheid? En als je je zulke dingen afvraagt betekent dat dan dat je net zo bent als die mensen met die antwoorden.
Die mensen die zeggen ik ben er voor je en je kan alles tegen mij vertellen, is dat dan de waarheid of zeggen ze dat alleen om je gerust te stellen.En hoe kom je daar achter?Iedereen kent wel mensen om zich heen met erge gebeurtenissen in het verleden.
Maar dat ze in het verleden liggen zou dat dan moeten betekenen dat je het maar gewoon moet vergeten.Er zijn vast wel mensen die er zo over denken.Het is verleden tijd ‘get over it’.Die mensen die zo denken, zijn die mensen bang om te denken aan hun eigen verleden.Bang aan de gedachten van wat er met hun is gebeurt.Of zijn ze gewoon alleen maar oppervlakkig.Als je over die vraag nadenkt klinkt het eigenlijk best logisch.
Toch ?
De mensen die zich jou vrienden noemen zijn die wel echt je vrienden?
Na een tijd zal je daar vast wel achter komen.En zo niet betekent dat dan dat het geen echte vrienden zijn? Gunnen ze je echt al het geluk, of zijn ze soms toch jaloers.
Soms twijfel je misschien of je ze wel kan vertrouwen, is dat echte twijfel of vertrouw je ze gewoon niet. Maken ze misbruik van je vertrouwen? Soms zegt hij dat je mooi bent en het andere moment noemt hij je lekker, heeft dat een reden, denkt hij de ene keer anders over je dan de andere keer.
Als een jongen zegt dat hij van je houd.Is het dan waar, of probeert hij je aan het lijntje te houden.Als meisje is dat misschien wel de grootste twijfel die je in je leven kan hebben.
Ben jij de enige,of ben jij een van “zijn veroveringen”. Als hij je cadeautjes geeft is dat dan omdat hij je zo lief vind, of omdat hij er iets voor hij terug wil.En als je twijfelt over je vriend, betekent dat dan meteen dat er iets goed mis is.Zijn er jongens die je voor 100 procent kan vertrouwen of zijn ze allemaal hetzelfde? Kunnen ze het houden bij 1 meisje of moeten ze er meerdere hebben.Zijn ze onbetrouwbaar? Of denken meisjes dat gewoon.En waarom denken we dat, willen we dat ze onbetrouwbaar zijn.Kicken we daar op een abnormale manier op?
Waarom laten mensen je soms in de steek? Omdat ze jaloers zijn dat je met anderen omgaat, of omdat ze niet zoveel om je geven als ze je eerst lieten denken.Mag je met meerdere personen omgaan, of zit je vast aan diegene die jouw voor zichzelf wil.Kan je je hele leven maar binden aan één persoon of is het beter als je er meerdere hebt die er voor je zijn, en om je geven.Omdat het kan dat een persoon je ineens in de steek laat, je als een blok laat vallen.Waarom zeggen mensen dat ze zoveel om je geven en van je houden. Dat ze zoveel voor je over hebben dat ze echt iets voor je doen maar t niet nakomen. Houd diegene dan wel echt van me, of word ik gebruikt.Waarom maken sommigen overal zo’n groot probleem van? Gunnen ze je dan helemaal geen geluk. Mag je geen gelukkig leven lijden. Als je alleen zegt ‘Ik hou van je’ denken ze gelijk dat je nog helemaal smoor op diegene bent. Maar als je later een andere geliefde hebt en ze komen erachter gaan ze helemaal flippen en zeggen ze dat je een hoer bent. Dat je ze bedriegt.
Zijn ze dan jaloers of geven ze nog zoveel om je dat ze nu pas gaan beseffen dat het toch de verkeerde beslissing was om er een punt aan te zetten?Waarom denk je er pas altijd overna als het voorbij is.Is dat het lot, hoorde het gewoon niet zo te zijn.Mensen kunnen toch gewoon laten zien hoe ze echt over je denken, geen geroddel en geen leugens.Waarom zijn we niet gewoon allemaal eerlijk tegen elkaar.Zal dat dan niet gewoon beter zijn, of is het dan niet meer uit te houden met elkaar?Als je twijfelt over personen, betekent dat dan dat ze tegen je liegen, is dat dan een soort voorgevoel.En hoe kan je daar achter komen, of kan je er gewoon nooit achter komen ?
Als ik zo nadenk.Snap ik niks van mijn gevoelens.Soms ben ik blij, het andere moment voel ik me fucked up.Mijn vertrouwen in mensen is weg, waarom ? Ben ik zovaak gekwetst dat ik mensen gewoon niet meer wil vertrouwen.Bang om weer gekwetst te worden. Wil ik niet luisteren naar mijn hart, omdat ik bang ben om in de steek gelaten te worden door de mensen die ik er in laat?Durf ik gewoon niemand in mijn hart te laten?Is al die twijfel wel goed, voor mijzelf en anderen.Beinvloed het me of heb ik er geen last van. Is het stres, of is het iets anders.
Waarom zeggen mensen altijd dat ze je begrijpen.Is het echt zo of willen ze gewoon dat je ze alles vertelt.Als ze zeggen dat ze bezorgd om je zijn.Is dat dan altijd waar of is het soms gelogen.Willen ze je beschrermen of word je voor de gek gehouden.
Wanneer mag je een vriendschap stop zetten ? Nooit, of is er toch een lijn die overtreden kan worden.Als iemand je alleen voor zichzelf wil hebben, en je als een hondje achterna loopt.Mag je dan zeggen ‘ho stop’ of moet je uit respect proberen het te negeren.Als iemand probeert jou en je vrienden uit elkaar te halen.Geeft dat jou dan het recht die persoon iets aan te doen.Of moet je een stapje opzij doen, en diegene zijn gang laten gaan?Hoe weet je of iemand een ‘echte’ vriend/vriendin is?Merk je dat aan hun manier van doen, of moet je daar op één of andere manier achter zien te komen?
Als iemand je in de steek laat.Is dat dan omdat diegene de situatie niet meer aankan of omdat jij iets fout hebt gedaan.Moet je de schuld bij jezelf zoeken, of juist bij hem/haar.Als je huilt om diegene, ben je dan verkeerd bezig, of heb je daar het recht toe.Bestaat het veel gezegd ‘de ware’. Of is het een verzinsel waar wij allemaal zo graag in willen geloven.Is er echt iemand die precies bij je past,en waar je voor altijd gelukkig mee blijft.Waar het lot bij bepaalt dat hij/zij de juiste persoon voor je is.Of beslis je toch helemaal zelf met wie jij je leven wilt delen.
Wanneer weet je of iemand echt van je houd?
De dingen die hij/zij zegt,Of haar/zijn manier van doen.Als iemand
even een bitch is betekent dat dan dat diegene niet echt van je houd.
Of heeft diegene zijn bui gewoon even niet.Moet je diegene dan straffen,of even begrip tonen.
Als iemand niet wil praten over zijn gevoelens,moet je dan doordrammen of diegene even met rust laten.
Waarom zag ik niet, dat hij niet was zoals ik dacht.
Waarom zag ik niet dat het niet echt was.
Waarom liet ik hem toch elke dag komen, aan me zitten.
Waarom liet hij me stikken, waarom ging hij zomaar weg.
Was ik niet goed genoeg, deed ik niet genoeg me best om hem te laten zien
dat ik van hem hield.
Deed het hem dan niks, dat ik zwanger van hem was.
Dat ik zijn baby droeg, en weg moest laten halen.
Is hij nou zo egoistisch, waarom heb ik dat nooit ingezien.
De gesprekken van te voren, wat er ook gebeurd ik blijf bij je, was dat gelogen ?
Hield hij niet echt van me, of was hij bang voor wat mensen tegen hem zouden zeggen.
Lag het aan mij, of aan het gezeur van mijn familie.Ik wil hem nog bellen, maar ik durf hem niet
te vertellen hoe ik me voel.Wat ik vind van hoe hij dingen regelt.
Ik wil hem nog graag vragen wat hij vind en dacht.Of hij niet wil weten wat ik voelde en dacht.
Over de pijn, en het verdriet.
Kan het hem niks intresseren, of zal hij er aféntoe ook nog aan denken.
Is het gek dat ik nog een tijd lang verliefd op hem was, van hem hield na dat hij me zoiets flikte.
Of was het gewoon echte liefde, die op een kut manier werd verbroken.
Of wou hij niks meer met mij te maken hebben, omdat ik ik ben. Of zag hij dit als een kans om mij eindelijk kwijt te zijn.Die vragen gaan elke dag door mijn hoofd.Maar ik durf er met niemand over te praten.
" Bang dat ze me niet begrijpen.
" Bang dat ze het gek vinden, me uit lachen
" Bang dat ze gaan zeuren of mij erop wijzen dat hij fout was.
" Bang dat ze boos worden.
Of ben ik gewoon bang voor de waarheid.En wat is de waarheid?
Waarom durf ik niet gewoon te zeggen wat ik denk.Ik wil hem nog wel één keer zien.
Ookal is het alleen maar om te zien, of te zeggen dat ik het een rotstreek van hem vind.
Waarom heb je het ene moment het gevoel dat je hele wereld instort,en het andere moment denk je dat je de gelukkigste persoon op aarde bent.Heb je een levenscrisis, of ligt het gewoon aan de dag.
Ligt het aan de persoon waar je mee bent,of aan hoe je hebt geslapen.
Waarom heb je zoveel twijfel in je leven.Ben je gewoon zo fucked up,zo waardeloos.Of is je zelfvertrouwen gewoon heel erg afgebrokkeld.Hoe kan je weten waar iemand mee zit.Is dat te zien aan de buitenkant.Of moet het echt in woorden uitgelegd worden, om er iets van te begrijpen.Hoe weet je wie je kan vertrouwen.Zie je het aan iemands gezicht,Of moet je die persoon eerst leren kennen.En als je iemand vertrouwt hoe weet je dan of je daar wel goed aan doet.
Kan niemand je helpen met die moeilijke keuzes in je leven.Niemand die je leid of helpt.
Als je niet snapt waarom iemand iets doet in zijn leven, moet je dat dan zeggen of erover zwijgen?
Ookal wil je alleen maar helpen, is dat dan ook het beste wat je kunt doen?
Wie bepaalt er wat de lijn is, de grens van wat je mag zeggen en wat niet.
Bepaal je dat zelf of de mensen om je heen.