This is my life

Wie had twee en een half jaar geleden kunnen bedenken dat mijn leventje zo drastisch zou veranderen binnen zo´n korte tijd. Niks ernstigs ofzo hoor, alleen maar leuk eigenlijk;
Ik woonde in het huis van mijn oma als vrijgezel, ik leefde van dag tot dag of liever gezegd van weekend tot weekend, want dan kon ik weer 2 a 3 avonden gaan stappen. De vrienden waar ik mee ging dronk ik allemaal onder tafel en s´morgens vroeg rolde ik dan mijn bed in om vervolgens wakker te worden met een gigantische kater. Als ik dan rond een uur of 4 s´middags mijn bed uit kwam was ik nog zwaar verdoofd van de avond ervoor, maar moest ik me al weer op gaan frissen voor de volgende avond.
Mijn oma, die gisteren een jaar geleden overleed, woonde toen in een revalidatietehuis vanwege een gebroken been en ik zocht haar regelmatig op. Op de weg van haar naar huis kwam ik langs een café, waar ik een aantal bekenden van vroeger zag staan en aangezien er thuis niemand op me zat te wachten dronk ik gezellig wat met ze.
Het klikte meteen gigantisch tussen Edwin en mij. Ik kon hem nog van jaren terug, maar toen viel hij op een heel ander soort meisjes (lees: mooier).
We spraken wat af voor een ander keer en binnen 3 dagen woonden we samen. In het begin ging ik nog wel eens stappen, maar dat werd van lief en leed ook minder, net als het drinken.
Stappen en drinken zijn ineens niet meer interessant. Alles waar ik al die tijd naar had gezocht lag zo voor het oprapen, dus waarom vergooien??
Vorig jaar zijn we in augustus ook maar gestopt met de pil. Edwin heeft namelijk al een dochter van bijna 5, dus dan gaan dat soort beslissingen makkelijker. En ja hoor....eind september is onze dochter Jada Serena geboren.