Tinder-avontuur Deel 1.

Ik hang onderuit gezakt in mijn stoel. Half leunend op mijn bureau en half dramatisch gedrapeerd over de stoel. Ondertussen gooi ik een balletje over met mezelf. Al bedenk ik me nu dat ik geen balletje over kan gooien met mezelf. Hm. Ik gooi een balletje in de lucht. Ja! Ik gooi een balletje in de lucht. Langs mij hangt Aniek. Nog net iets meer dramatisch gedrapeerd in onze huiszitzak. Jawel dames en heren; het bekende tijdperk van de griep op vrijdagavond heeft haar intrede gemaakt.








* “Ik word hier zo depressief van Lo”.
- “ Ik weet het…”.
*”Vrijdagavond… En wij hier met de griep op de bank. Hoe moet ik dan ooit mijn prins op het witte paard tegen komen?”.
- “Geen idee…” mompel ik een beetje afwezig. Ik lees ondertussen wat Engelstalige artikelen voor mijn scriptie.
* “Lo… Let je wel op?! Crisis hier hoor!”.

Ik slik net een klein slokje jus d’orange door en kijk Aniek aan met een opgetrokken wenkbrauw.

* “In need of my Prins op het witte paard Lo… Let even op alsjeblieft ”.
- “Die zou je anders ook niet in de kroeg tegen komen. Paarden mogen de kroeg niet in. Beter maar ook” mompel ik.

Aniek kijkt me geïrriteerd aan. Aniek wordt een kreng als ze ziek is. Ze wil niet ziek zijn, is het wel ieder willekeurig ander zal er voor boeten. Ik ben het tegen over gestelde: Ik wil ook niet ziek zijn, ben het wel maar accepteer het maar en drink ondertussen jus d’orange.

* “Weet je wat ik doe Lo… ”.
- “Nee… ” en ik lees ondertussen door in mijn artikel “Subjective memory complaints (SMC) is a possible symptom of mild cognitive impairment which may progress to dementia… ”.

* “Ik ga op Tinder Lo!!! Toch daten en mannen versieren terwijl ik ziek, zwak en erg misselijk ben! ”.

Aniek veert op en heeft zo haar telefoon gepakt. Ik hecht er geen waarde aan en ploeter me door mijn artikelen heen. Enkele minuten verstrijken, kwartieren verstrijken, zelf een heel uur verstrijkt zonder dat Aniek iets zegt, wel hoor ik geregeld de telefoon trillen….. Ineens hoor ik gegrink naast me. Enkel op een wijze zoals Aniek dat kan. Het is een uniek geluid. Ik kijk op, met mijn pen nog in mijn mond en een artikel vol aantekeningen stevig vast geklauwd in mijn hand.

* “Zeg Lo… je ligt goed in de markt man! Je bent al 54 x gematchd. En met leuke mannen wauuuwwww!!”.

Dan pas zie ik dat Aniek niet haar telefoon vast heeft, maar die van mij. En weer hoor ik mijn telefoon af gaan.

* “Há! Nummer 55! Lekker bezig Lo-lekker van me!”.

Ik gris mijn telefoon uit haar hand en kijk naar de lijst heen. Er staan inderdaad leuke mannen tussen. Aniek heeft opgelet op mijn veroveringen en ze heeft er zeker leuke mannen tussen uit gepikt. Ik kijk oprecht verbaasd naar haar.
Aniek inmiddels druk op het haar telefoon: nee-nee-nee-nee-yesus christus nee!-nee-nee-oh lekker ja – ja ja –nee –nee-ja-nee. Ik kijk naar mijn telefoon en naar de lijst met mannen. Vele hebben al een berichtje gestuurd. Ergens vind ik het maar zorgwekkend: Vrijdagavond en mannen die zo snel reageren.. Maar ik besluit het een kans te geven..




Tot de volgende keer maar weer