toch geen rust

hey mensen ben ik weer

ik wordt helemaal gek!!!!!!!!!!!!!
uitleg:

alles liep eindelijk goed in m'n leven. m'n moeder deed (redelijk) normaal, goede band met m'n zus en vader, zag m'n beste vriendin vaak en ik heb een super lieve vriend.
alles lijkt nu weer omgegooid eindelijk dacht ik dat alle ellende van de afgelopen jaren was afgesloten en dat er nu eindelijk een leuke periode zou aanbreken. maar nee hoor.

Donderdag 26-07. was wezen zwemmen met mijn beste vriendin, haar zus en een andere vriend was gezellig geweest en ik ging naar huis. het was al later in de middag en we zouden wat vroeger eten dus mijn vader was bezig met koken. m'n vader deed die dag simpel met eigengemaakte kippensoep(waar ik helemaal gek op ben) en een broodje met kaas en salami uit de oven.
ik mijn vader helpen met de broodjes toen mijn vader werd gebeld en ik zei nog vrolijk, he pap het is oom H. mijn oom was al een tijd ziek maar het ging al beter dus ik dacht dat hij langs zou komen of iets dergelijks. mijn vader was al een tijdje met m'n oom aan het praten toen mijn vader opeens heel hard KUT zei. mijn zus en ik schrokken hiervan aangezien mijn vader bijna nooit zomaar scheld. vanaf toen wisten mijn zus en ik dat er iets goeds mis was. mijn vader was klaar met bellen en kwam weer naar voren en hij had helemaal rode ogen en we zagen meteen dat er iest ergs was.
Mijn vader ging zitten en zei: Hij heeft een agresieve vorm van darmkanker, als het uitgezaaid is is het afgelopen zo niet kan hij behandeld.
Dit sloeg in als een bom, ik wist dat mijn oom ziek was maar dat het zo erg was!!!
Mijn oom had gevraagt aan mijn vader of hij het aan hun moeder dus onze oma kon vertellen aangezien mijn oom op dat moment niet in staat was om het zelf te doen. dus mijn vader was binnen 10 minuten weg opweg naar mijn oma.
Het had zo'n leuke dag moeten zijn maar het eindigde veschikkelijk.

Mijn oom wordt morgen onderzocht of hij uitzaaiingen heeft en dan is het afwachten op de uitslag. ik blijf maar tegen mezelf zeggen dat het allemaal goed komt maar er zijn ook momenten dat ik in huilen uitbarst en helemaal gek wordt van het idee dat mijn oom mischien zometeen dood is. Mijn oom betekend namelijk heel veel voor ons, hij helpt ons met dingen zoals toen mijn ouders gingen scheiden en dat soort dingen.

het luchtte op om dit te schrijven

(L)
1_meisje