»Tranen.«
Tranen liepen over moeders wangen,en vaders ogen waren
koud. Allemaal mensen stonden om me heen. Ik
proefde hun tranen, warm en zout. Ik kon me echt niet meer
bewegen, en
praten lukte ook al niet. Ik wilde
schreeuwen, huilen, gillen, want iedereen had zo'n
verdriet.Een
hele nacht heb ik daar
gelegen, in de
kille duisternis. En ik
vroeg me al die tijd af...is er nog
iemand die me heeft
gemist? Ik
hoorde mensen
praten en
huilen. Het was
muf en donker om me heen. Opeens drong de
waarheid tot me door. De
harde waarheid, zo
hard als steen. Zacht
gepiep van
katrollen, een
doffe klap van een
houten kist,
korrels zand drongen door de
kieren.
Het lot had nu voor mij beslist. x ;DOExRUIG
;DOExRUIG, vrouw, 36 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende