mijn gemoedstoestand zit momenteel ver onder nul... ik weet niet hoe ik me moet voelen. Ik ben zo verliefd op hem, maar ik kan het niet verwoorden ... Dat maakt me zo triestig ... Bovendien ben ik teweten gekomen dat iemand tegen hem gezegd heeft dat ik verliefd op hem ben . Hij reageerde niet positief, maar ook helemaal niet negatief. Hij was nogal vrij ernstig daarover, naar het schijnt.
Ik voel me zo triestig ... Daardoor zie ik ook de dingen die gebeuren niet meer ... of wil ik ze niet zien ? Hij weet het naart schijnt al een tijdje, maar ik had er nog niks van gemerkt. Hij heeft zn houding tov mij dus niet veranderd, das toch iets positief ...
Ik wil zo graag met hem alleen zijn, en hem vastpakken en hem een dikke knuffel geven ..., maar dat kan niet ... Dat maakt me zo triestig ...
Telkens als zij (zn vriendin) hem opbelt dan voel ik me triester worden, ik kan het gewoon niet hebben ... Ik ben dan stikjaloers op haar. Zij kan hem wel knuffelen, dat maakt me zo triestig ...
Ik ben van plan om het hem te vertellen, maar hoe of wanneer ??? geen idee . Is het wel zon goed idee ? Maar het vreet me echt op vanbinnen ... Als ik het hem vertel, dan hoop ik dat hij reageert als een volwassene en niet als ene puber. Ik hoop dat hij me achter de rug niet belachelijk gaat maken, want dat is het risico ...
En niemand die me wat goede raad geeft ...
*snif*