Tussen samenvattingen door
"Ik heb per ongeluk net iets te hard geleefd" is een zin die ik vaak uitspreek. Ook vandaag doe ik dat weer. Eergister had ik op één avond, na een drukke collegedag, een poëzie-avond en een feestje, waar ik met twee vrienden heen ging. Joop en Esti. Het was een ontzettend gezellige avond. Waar ik later nog meer over hoop te vertellen. Maar dat bovenop alle stress voor de tentamens is gewoon net teveel geweest. Ik krijg niks meer voor elkaar. Vanmorgen heb ik ook nog heel fijn gepraat met mijn vader, het was een echt goed gesprek, en nu ben ik gewoon op. Ik weet dat ik moet luisteren naar mijn hoofd en mijn lichaam. Gewoon mijn rust moet nemen. Maar de plicht roept ook, ik móét nog zoveel! Ik had beloofd om samenvattingen te maken en ben daarmee al drie dagen te laat, een extra dag wachten kan écht niet. Daarnaast vier ik geloof ik ook morgen vast een deel van mijn verjaardag... Geen tijd! Het is zo ingewikkeld allemaal, hoe alles in te richten dat ik niet te moe ben voor verplichtingen, maar wel ook genoeg sociale dingen doe om niet te vereenzamen. Nu goed, daar ga ik eerst dan maar weer, verder aan de samenvattingen...
Morgenrood, vrouw, 30 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende