Twijfels
De laatste tijd zat ik in twijfel. Wel of niet vertrouwen. Steeds maar weer. De dingen die door mijn hoofd spookte. Want ik wist het gewoon niet. Ik wist niet hoe jij mij het liefst wilde zien. Echt of namaak.
De namaak is een vrolijk meisje dat grapjes maakt en om je lacht. Nooit iets heeft om zich zorgen over te maken en nooit iets verteld over haar echte leven. Soms stortte dit meisje even in, maar ze kan zich razend snel weer herstellen. En dan het echte meisje. Vrolijk op zijn tijd, maar toch ook duidelijk momenten van verdriet. En gistermiddag begon voor mij een tijd van verdriet, pijn, van alles. Nee ik heb niet gesneden, iemand hield mij tegen (het is dus wél mogelijk ), maar het gevoel bleef wel. ’s Avonds toen ik jou sprak kon ik niet meer vrolijk doen, na een paar minuten lukte het me niet meer. Ik nam maar een paar aspirines, je vond het al enigszins vaag dat het er zoveel waren, maar je liet mij maar. Uiteindelijk kwamen we toch uit op het onderwerp dat ik het liefst altijd vermijd. Ik vertelde je precies wat ik dacht, ik zou je in vertrouwen kunnen nemen, maar ik weet niet wat je tegen vrienden zegt, of als je bezopen bent. Hij zei, dat het waarschijnlijk niet uit zou maken of hij mij wel of niet van zijn vertrouwen zou kunnen overtuigen. Hij zei eigelijk precies wat ik had gehoopt dat hij zou zeggen. Ik heb hem in grote lijnen dingen verteld. Luchtte het op? Dat weet ik nog niet. En hoe het nu verder gaat tussen ons? Geen idee. Dat is het geen waar ik nu weer over twijfel. Steeds weer twijfels, steeds eentje weg, steeds eentje erbij.
De namaak is een vrolijk meisje dat grapjes maakt en om je lacht. Nooit iets heeft om zich zorgen over te maken en nooit iets verteld over haar echte leven. Soms stortte dit meisje even in, maar ze kan zich razend snel weer herstellen. En dan het echte meisje. Vrolijk op zijn tijd, maar toch ook duidelijk momenten van verdriet. En gistermiddag begon voor mij een tijd van verdriet, pijn, van alles. Nee ik heb niet gesneden, iemand hield mij tegen (het is dus wél mogelijk ), maar het gevoel bleef wel. ’s Avonds toen ik jou sprak kon ik niet meer vrolijk doen, na een paar minuten lukte het me niet meer. Ik nam maar een paar aspirines, je vond het al enigszins vaag dat het er zoveel waren, maar je liet mij maar. Uiteindelijk kwamen we toch uit op het onderwerp dat ik het liefst altijd vermijd. Ik vertelde je precies wat ik dacht, ik zou je in vertrouwen kunnen nemen, maar ik weet niet wat je tegen vrienden zegt, of als je bezopen bent. Hij zei, dat het waarschijnlijk niet uit zou maken of hij mij wel of niet van zijn vertrouwen zou kunnen overtuigen. Hij zei eigelijk precies wat ik had gehoopt dat hij zou zeggen. Ik heb hem in grote lijnen dingen verteld. Luchtte het op? Dat weet ik nog niet. En hoe het nu verder gaat tussen ons? Geen idee. Dat is het geen waar ik nu weer over twijfel. Steeds weer twijfels, steeds eentje weg, steeds eentje erbij.
07 mei 2005
- meld ongepast verhaal
-
Clienniej
zaterdag 07 mei 2005 12:09
Twijfels blijf je je hele leven houden meisje. Er is namelijk nooit wat zeker is het leven, alles heeft twee kante, kan et wel of kan et niet. Je hebt weer een stap gezet in de goede richting meis
nu kijke wat hij ermee doet, als hij is zoals je steeds verteld dan komt het wel goed
Hvj
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 28 jun 2005 Voor Jullie.. ( 4 )
- O 27 jun 2005 Vrienden ( 2 )
- O 20 jun 2005 Gevoel en Verstand ( 2 )
- O 20 jun 2005 Onzekerheid ( 2 )
- O 15 jun 2005 Overhoop ( 1 )
- O 13 jun 2005 Jij daar ( 3 )
- O 13 jun 2005 Volhouden ( 2 )
- O 12 jun 2005 En dan? ( 3 )
- O 12 jun 2005 Niets ( 7 )
- O 12 jun 2005 Mijn deel ( 2 )
- O 12 jun 2005 Nee ( 2 )
- O 11 jun 2005 De deal 2 ( 3 )
- O 11 jun 2005 Aan de afspraak gehouden ( 2 )
- O 10 jun 2005 Wie zegt? ( 4 )
- O 09 jun 2005 Beetje in de war ( 3 )