Twijfels (GRááG REACTIES... ;-)

Het is weer zover... de twijfel slaat weer toe. Net gesprek gehad met mijn (vervangende)loopbaanbegeleider. Heel duidelijk aangegeven voor welke keus ik ben, wat ik wil. Dat ik een halfjaar terug wil. Volgende week woensdag hoor ik meer, dan heb ik weer een gesprek, daar zit S. dan ook bij.

Toen ik vorige week aan D. navroeg of J. mijn lbb-er zou blijven wanneer ik een halfjaar terug zou gaan, zei zij van wel. Toen ik daar net navraag over deed bij G. zei hij dat hij dat niet wist. Wel heb ik aangegeven dat ik dat wel heel graag zou willen. Ook verteld dat S. had gezegd dat ik de beslissing daar niet van af mocht laten hangen. Theoretisch gezien ben ik het met haar eens. Maar in de praktijk is dat toch wat lastiger, zou ik (bijna?) mijn beslissing terug willen draaien omdat ik dát eigenlijk helemaal niet wil. En toen ik het net aan D. en M. vertelde (klasgenootjes waar ik me wel oke bij voel) zeiden hun ook dat ik me liet kennen, dat ik deze beslissing eigenlijk niet zou moeten maken.

De twijfel is nu "huge", groter is bijna onmogelijk.
Ik twijfel enorm of ik wel de juiste beslissing heb gemaakt. Ik neig er op dit moment heel erg naar om het terug te draaien. Ik wil absoluut geen andere lbb-er, als J. terug is, wil ik haar ook terug (is dit nou "typisch de borderline in mij" of "typisch OrangeGirl" ...?). Heb net ook even gespiekt bij de lbb-ers van die andere klassen. Bij G. al aangegeven (of eigenlijk trok hij een deels juiste conclusie) dat ik een vrouwelijke lbb-er wilde. Dus ik zag net een naam staan wie ik absoluut niet zou willen, zag ook een naam staan van iemand anders (man) die ik dan liever zou willen als lbb-er dan haar. Even hoopte ik dat áls ik een andere lbb-er zou moeten krijgen, dat C. dat dan zou kunnen worden. Maar G. zei dat ik dan zowieso niet in zijn klas zou komen, omdat zijn collega C. ook met zwangerschapsverlof gaat binnenkort. Die hoop vervloog dus. Dus ik ben doodsbang dat J. niet meer mijn lbb-er zou kunnen zijn. Dat heeft ermee te maken dat bij die eerstejaars de iob-er en de lbb-er dezelfde personen zijn en bij ons dus niet. Maar ergens heb ik ook nog wel een beetje vertrouwen, het rotsvaste vertrouwen in J. Want zij is wel iemand die haar werk graag goed doet, die het graag goed wíl doen. Ze heeft ook meerdere malen tegen mij gezegd dat ze mij graag goed wilde helpen. En uit alles blijkt dat ze me ook echt wíl helpen. Dus ergens heb ik het vertrouwen er nog wél in dat J. mijn lbb-er kan blijven. Het rotsvaste vertrouwen in mijn houvast laat maar zeggen. Het vertrouwen in J. Het vertouwen in haar dat ze mijn lbb-er wel zou wíllen zijn, dat het aan haar in ieder geval niet zal liggen. Dat blijkt bijv. alleen al uit het feit dat ze vrijwilligerswerk doet, namelijk mij begeleiden. Ze heeft daar namelijk geen uren voor, want mijn "rugzakje" voor extra begeleiding op school is nog niet helemaal rond.

Maar ik weet het niet, ik weet 't niet meer, ik ben zo bang. Zóó bang dat J. niet meer mijn lbb-er zou kunnen zijn. Zó onbeschrijfelijk bang, dat ik mijn beslissing misschien wel terug zou (willen) draaien.

wat moet ik nou?
ik weet het niet (even, een moment? of blijft deze twijfel?) meer..