Uitslag

Laat ik beginnen met positief nieuws:
Mijn baarmoeder mag, zoals het er nu uitziet, blijven!

Het minder leuke nieuws:
Technisch gezien is het geen makkelijke operatie, een operatie met allerlei bijkomende complicaties en gezondheidsrisico’s. En ze kunnen niet eens met zekerheid vertellen of ze ook echt daadwerkelijk mijn baarmoeder kunnen besparen. Maar voor nu gaan ze daar wel hun best voor doen.

Ze hadden gehoopt op alleen een konisatie van mijn baarmoederhals, maar helaas is de kanker uitgebreid naar mijn baarmoedermond. Stadium 1B1.

Via een snee van schaambeen tot net aan boven de navel, zullen ze mijn hele baarmoedermond eruit halen en mijn lymfe worden verwijderd uit voorzorg.

Ter plekke zullen ze mijn lymfe onderzoeken op uitzaaiingen.
Mocht dat het geval zijn dan willen ze mijn baarmoeder laten zitten, zij zal dienen ter bescherming voor mijn andere organen zodra de bestraling gestart wordt, maar zal zelf wel vernietigd worden. Mijn eierstokken zullen hogerop opgehangen worden om mijn vruchtbaarheid te besparen.

Echter is dit ook niet zonder risico’s.
Ze kunnen om hun as draaien, helse pijn veroorzaken en doordat de bloedtoevoer stopt alsnog afsterven. Of ze zakken naar beneden en worden alsnog kapot bestraald.

Allemaal horrorscenarios waarvan ik hoop dat het me bespaard blijft.

Ze moeten natuurlijk de risico’s bespreken, en de kans is klein op complicaties, maar het is er wel.

Het is gewoon even slikken. Mijn algehele gezondheid kan er gewoon anders uit gaan zien. Dat besef momentje… de spanning in me onderrug is niet te doen.

Ik dacht nog aan een vruchtbaarheidsbehandeling en het invriezen van eicellen voor ik geopereerd zou worden, maar mijn verzoek werd afgewezen omdat ze bij “kankerpatienten” dit traject niet meer willen ingaan. Te veel kwaadaardigheid in mijn lijf aanwezig.

Ik ben zoekende naar hoe ik voor mezelf hier zo relaxt mogelijk onder kan blijven. Zoekende naar wat er in mijn macht ligt om mijn eigen zelfhelendvermogen te activeren.

Ik probeer mezelf gezond te affirmeren, mijn lichaam signalen te geven dat ze gezond is en gezond genoeg is om alle nutteloze en kwaadaardige cellen af te voeren. En geef haar de opdracht dit te doen.

Iedere dag opnieuw.

Qua voeding weet ik echt niet wat ik moet doen.

Als ik naar de alternatieve zorg kijk. De holistische kijk. Dan schijnt een keto dieet of vasten voor 21 dagen een goede remedie te zijn om kankercellen te elimineren.

Hoe minder voedingsstoffen (waaronder koolhydraten en glucose, waar die kankercellen van leven en groeien), hoe eerder ze zullen afsterven, of sterker nog, mijn gezonde cellen zullen op een gegeven moment die kwaadaardige cellen opeten bij gebrek aan voedsel.

Maar of dit nu echt verstandig is een maand voor mijn operatie datum, daar twijfel ik over.

Ik twijfel ineens aan alles. Of ik wel de operatie moet doen of dat ik echt eerst moet kijken of ik zelf er alles nog aan kan doen.

Mijn leefstijl drastisch aanpassen in voeding.

Mijn emoties, trauma’s en onverwerkte dingen de aandacht te geven door middel van EFT en geluidstherapie.

Ik geloof namelijk ontzettend hard in deze vorm van genezing. Je kan jezelf letterlijk ziek maken met lage trillingen van al dat onverwerkte trauma die je onbewust kan meedragen.

Kijk maar naar wat stress alleen al fysiek met je kan doen. Hoezo zou dat dus niet andersom werken?

Het is vooral de kijk vanuit holistisch oogpunt.

En als ik me daar zo in verdiep voel ik veel rust. Het voelt als liefde en goede zorg voor je lijf en je ziel. Een medicijn die iedereen bezit.

Maar tegelijkertijd voel ik de tijd tikken omdat mijn operatie op 30 maart gepland staat en hoe kan ik zo snel besluiten wat goed voor me is?

Ik zou willen vasten voor 21 dagen lang en de diepte in willen duiken met holistische therapie, maar dat vasten zal waarschijnlijk niet ten goede komen van de operatie en mijn herstel als ik daar alsnog voor kies.

Of ik moet de operatie verzetten, maar dan weet ik niet of ik daar weer goed aan doe.

Met het ene been sta ik gestrekt in de medische wereld en met t andere in de holistische. Gewoon een pijnlijke spagaat.

Ik voel me zo ontzettend opgejaagd. Een race tegen de klok.