vakantie met mijn lief...

Hoe meer ik me focus op mijn schat/geliefde/vriend en voelt als man hoe beter mijn gevoelens voor hem zijn. Klinkt logisch misschien maar toch is dit niet van zelfsprekend. Met een drukke baan (klinkt als excuus maar dat kost me veel energie) en het geven van aandacht aan de kinderen komt dat niet op de eerste plaats. Dus als alles in orde is maar vooral als ik mijn gedachten aan hem besteed, ben ik vrolijk voor hem en natuurlijk ook lief. Dat gaat me makkelijk af want het is een warme man, sportief, en nog veel meer goeds . Maar door bijv frustraties die je tegen komt door de week heen heb ik niet altijd de rust en ruimte in mijn hoofd om goed naar hem te kijken. Te zien hoe leuk hij eigenlijk is, ik heb volgens mij gewoon meer vrije tijd nodig. En denk dat het dan wat leuker is...

Deze periode hebben we als vakantie en we hebben binnenkort voor het eerst een weekje met zijn tweeen. Naar een plaats die ons super mooi lijkt, heerlijk privé. Ik ben benieuwd of ik mijn zorgen los kan laten. Nu ik bijna 2 weken vakantie heb, lukt het loslaten steeds meer al. Zo zie je dat rust, heel simpel, goed is voor de mens dus ook voor mij.
Ik verheug me hier echt al weken op en voel me rijk bij de gedachten dat we samen kunnen genieten van het moois dat we gaan zien. Lekker relaxen en aandacht aan elkaar en de omgeving besteden. Soms kan een mens zich zo verheugen op iets!!!

Dit gevoel is super en de kunst voor mij is om dit nu vast te houden. Ik doe mijn best maar soms val ik terug in mijn zorgen. Dit dagboek helpt misschien een beetje, wie weet...