valentijn ?

Morgen is het valentijnsdag. Nu heb ik wel een vriendje, maar ik snap niet eens goed hoe het zit. Tja, we hebben gekust en ik ben behoorlijk gesteld op T. Maar hoe gaat het nu verder??
Ik kan niet zomaar de knop omzetten en er 100% voor gaan. Het idee om T iedere dag te zien krijg ik het benauwd van. Het lijkt er alleen wel op dat hij mij zo vaak mogelijk wil zien, dat hij wel heel gek op mij is.. Das toch niet de bedoeling Ben bang om niet aan zijn verwachtingen te voldoen ofzo, niet vaak genoeg hem willen zien, niet leuk genoeg zijn, niet genoeg om hem te geven.. Hij is veel te lief om pijn te kunnen doen, maar soms vraag ik me toch af waar ik nu zelf mee bezig ben
Maar valentijnsdag sla ik waarschijnlijk toch een jaartje over, dan wil ik hem op donderdag wel weer zien Moet ik ff met S overleggen dus of ik morgen met haar af kan spreken, anders word donderdag weer veel te druk. En dan kan ik morgen 's avonds gewoon sporten
Tja, ben gewoon veel te nerveus. Soms weet ik niet wat ik zeggen moet, en ik doe mijn best, maar het gaat wat te snel voor me.. Ik kan me niet zo makkelijk binden aan iemand, en al vind ik het fijn om bij hem te zijn, ik heb wel mijn vrijheid nodig! Nooit gedacht dat ik dit zou zeggen.. Maar ik wil niet 24 uur met iemand zijn, en wanneer we samen zijn wil ik ook niet hoeven nadenken over hoe nu verder. De vraag in mijn hoofd of hij me meer pijn zal doen dan F, of dat ik juist T pijn zou doen, dat gaat maar niet weg..
Aan de andere kant kan ik toch ook weer niet blijven twijfelen? T is een geweldige jongen, ik vertrouw hem, we kunnen goed lachen samen, we begrijpen elkaar, en we kennen (van naam) dezelfde bandjes Als ik hem zie heeft hij een soort wow-effect op me, tot hij verliefd naar me kijkt dan vraag ik me weer af wat ik hem nou eigenlijk aan doe... Het blijkt wel weer, ik en vriendjes blijft een gruwelijk groot drama