Vanaf waar

Ik vraag me wel eens af waar het fout is gegaan. Waar mijn leven anders is geworden, of opeens anders begon te lopen dan gepland. Was dat toen iemand zijn macht misbruikte, door middel van mij. Ik te goed van vertrouwen was? En ik te onzeker om ook maar iets te vertellen? Of begon het al veel eerder? Ligt alles veel dieper, en niet zo voor de hand liggend? Ze willen nu een soort onderzoek met mij uitvoeren. Ze willen proberen te onderzoeken waarom ik mijn ouders (overigens niemand) niet in vertrouwen heb kunnen nemen. Komt het alleen doordat ik werd verleidt, en vervolgens werd gekwetst daardoor (sorry als het vaag overkomt, ik vertel later misschien mijn 'levensverhaal' )? Of ligt het verder weg? Daarna kan het in ieder geval niet zijn geweest, toen hield ik al alles binnen. Op school ging het wel redelijk goed. Mijn moeder had wel vaag een vermoede, maar deed daar verder vrij weinig mee. Op school had ook niemand iets door. Geen vriendinnen, logisch opzich, zij waren ook nog kinderen, maar zelfs de leraren hadden niet door. Dat ik eigelijk wou uit schreeuwen van pijn. Of dat ik in elkaar kromp als iemand 'iets' zei, of als iemand 'iets' deed.
En nu, nu heb ik af en toe de jongens die me aanraken in elkaar te slaan. Ik kan me altijd net aan inhouden. Maar aan de andere kant, ik zeg al tegen ze dat ze moeten stoppen. Me los moeten laten. En als ik weg wil lopen, mij dan tegen houden? Ja dat kan fout gaan. Maar goed, ik moet mijn gedachten proberen te bekoelen. Ik moet niet zoveel nadenken. Ik moet niet zo doordacht proberen te doen, zo slim. Zo wijs over de dingen die ik heb mee gemaakt. Ik moet niet meer naar het verleden kijken, maar naar de toekomst. Ja dat weet ik onderhand ook al wel, maar makkelijker gezegd dan gedaan. Vooral als het verleden mij nog elke nacht (nachtmerries, schimmen) en elke dag (terugblikken, angstaanvallen) bezig houdt.

18 apr 2005 - meld ongepast verhaal

Boekje, vrouw, 35 jaar

Clienniej maandag 18 april 2005 21:39
dat verledemn komt mij denk ik vrij bekend voor. Heb ook last van die dinge die je op et eind beschrijft
monster maandag 18 april 2005 22:17
je kan nooit ontsnappen aan je schaduw en je verleden
maar wat je kan leren is het stuk je bij beetje te accepteren en begrijpelijk te maken

nu kan ik makkelijk praten over een andere situatie dan mijn eigen
maar van uit mijn eigen ervaring weet ik dat de vraag vanaf wanneer heel divers is, eigelijk als een golf patroon
sommige dingen lijken te dijnen in je gevoelens steeds een andere plaats te nemen
daarom heb ik ooit eens gekozen dingen te accepteren
iets dat in gedachte makkelijk is maar in gevoel lastig
maar acceptatie is de weg tot overwinnen en begrijpen
acceptatie maakt de pijn niet minder maar bied een plaats waar je de pijn kan verzorgen

just know that there is a time of peace
inner peace and when that time is there
you will find your smile to be honnest and liberating
then you know the smile is real and without intent
other then to show your happiness

that day will come
keep that in mind and you will feel the smile
Clienniej dinsdag 03 mei 2005 00:49
De enige manier om de toekomst te zien, is het verleden onder ogen te komen. Te snappen wat er is gebeurt, waarom et is gebeurt kan niemand antwoorden, ja miss degene die je dat heeft aangedaan, maar ik hoop dat je die verder nooit meer tegekomt.
Ik weet ook dat dit makkelijk is gezegd dan gedaan, daar heb ik zelf ervaring mee, en tog is er geen andere weg

O 28 jun 2005 Voor Jullie.. ( 4 )
O 27 jun 2005 Vrienden ( 2 )
O 20 jun 2005 Gevoel en Verstand ( 2 )
O 20 jun 2005 Onzekerheid ( 2 )
O 15 jun 2005 Overhoop ( 1 )
O 13 jun 2005 Jij daar ( 3 )
O 13 jun 2005 Volhouden ( 2 )
O 12 jun 2005 En dan? ( 3 )
O 12 jun 2005 Niets ( 7 )
O 12 jun 2005 Mijn deel ( 2 )
O 12 jun 2005 Nee ( 2 )
O 11 jun 2005 De deal 2 ( 3 )
O 11 jun 2005 Aan de afspraak gehouden ( 2 )
O 10 jun 2005 Wie zegt? ( 4 )
O 09 jun 2005 Beetje in de war ( 3 )

vorige volgende