ver v/d vette grond & hemelsedauw:levenvanjezwaard

Want mensen zijn precies als dieren:
vreeslijk grappig met veel stierenklieren,
wreed en aardig, lief en zot, soms 'n duivel,
dan weer g d?

De ene mens
heeft gelijk omdat hij zich baseert op de reproductie
van informatie.

OOK
de ander heeft gelijk
omdat hij zich baseert op herkenning
van informatie.

Als je onze herkenningen gebruikt,
dan blijken demente[rende] mensen
MEER
te 'weten'!

Dat geldt zowel
voor 't uitdrukken van die nieuwe indrukken,
als voor het uitdrukken van afdrukken
van oude indrukken.

In myDi
zie je dan ook al heel duidelijk
dat de hersens van jongeren en ouderen eigenlijk toch niet zo bar veel van elkaar verschillen,
wat er in 'n leeg hoofd dus nog niet [of niet meer] aanwezig is door wat voor oorzaak dan ook
registreert niet als een bruikbare vorm van kennis,
het beklijft niet en gaat verloren tussen een veelheid van andere indrukken
& 't bombardement van oppervlakkig lawaai,
'niet ter zake doende' of 'totaal onbelangrijke ruis',
verdovende achtergronddeuntjes of kleurenblindheid en een gebrek aan voldoende onderscheidingsvermogen.

Wat zich eenmaal heeft vastgezet
is het onvolgroeide of zieke brein bepaalt het gedrag en domineert over andere vormen van kennis, invloed & mogelijke bronnen van kennis & verwerking
van nieuwe indrukken.

Kortom:
gebruik maar liever de herkenning van info
dan de reproductie ervan om erachter te komen wat 'n baby of
'n dementerende persoon
[al of nog] weet?!

Dat is 't zoveelste handvat
dat houvast kan geven in deze & andere vormen van omgang met 'jeugd van tegenwoordig',
grote groepen van de gemiddelde menselijke bevolking, allerlei invaliden en gehandicapten
[of wie dan ook van de grote families van mensapen & ook aapmensen
in het algemeen]!

Bokito
was 'zo gek nog niet'
en heel veel criminelen [& bende{r}leden?]
zien er dan misschien wel 'heel normaal uit',
maar zijn in feite zo gek en onbetrouwbaar
als een gieter?

In die praktijk van ons mydileven van alledag
[Elckerlyc in Alledagsland, dagboekaniers, zoet- & zoutwaterpiraten,
geuzen met al die [on]begrijpelijke leuzen & merkwaardige individuele en sociale afwijkingen,
betekent dit dat je dement geworden mensen en kleine kinderen
een vraag waarin het juiste antwoord al gegeven is,
dus moet laten bevestigen
of ontkennen.

OF
je moet hen een keuze uit twee laten maken
waarvan er
EEN
bij voorbaat
DE
juiste is, en dat kan zowel met taal {via horen met je oren},
met tastbare/aanraakbare dingen, met 't reproduceren van herkenbare geuren
of met smaken en proeven?

Je moet het hen dus eerder makkelijker maken
dan moeilijker en het allereenvoudigste niveau is meestal/altijd de basis voor ingewikkelder zins-indrukken en uiteenlopende
gewaarwordingen.

Een baby krijgt moedermelk
van borst of fles en/of naderhand aangepaste voeding,
vloeistof en geruststellende en herkenbare invloeden en omgevingen om echt goed te kunnen groeien en gedijen.

Iets dergelijks
blijkt ook te gelden voor mensen van alle leeftijden die blijken te lijden aan wat vroeger ook wel kindsheid, senieliteit en aderverkalking werd genoemd,
of degenen van ons die last hebben van hersenletsels, trauma's en al of niet tijdelijke beschadigingen van het zenuwstelsel!?

Ons zenuwgestel
en 't functioneren van ons menselijke brein
berust in de eerste plaats op automatismen,
gewoonten, aannames en een geruststellende benadering van zoveel mogelijk handvaten
& herkenningspunten.

De zoveelste veronderstelling
over ons geheugen luidt dan ook:
het voorafgaande verloopt of is anders voor de verschillende zintuigen
& waarnemingsmogelijkheden!

Wat wordt hiermee bedoeld?

Hoe in 's hemelsnaam kunnen we ons dat voorstellen?

En wat betekent dat
NU
voor de omgang met 'gestoorde' zowel als dementerende personen
&/of onvolgroeide of dierlijke wezens?

Toegepast op de eerdere veronderstelling[en] over het geheugen
betekent zo ongeveer het volgende:
als een demente[rende] persoon [om het maar eenvoudig te houden] geen afdrukken meer
[of nog niet in geval van trauma/coma?] maakt van wat hij of zij hoort,
maken zij misschien nog wel afdrukken van wat zij betasten of anderszins waarnemen
[en dat is natuurlijk ook zo voor veelvoudig gehandicapten,
doven. blinden, lichamelijk en geestelijk
gestoorden?]!

In ieder geval worden nog afdrukken gemaakt van wat hij proeft:
dat wil zeggen dat 'demente' personen in het algemeen beter kunnen uitdrukken wat zij proeven en ruiken dan wat zij zien en horen
of 'voelen'.

Ook Papa Chai
onthoudt dan in zo'n geval eerder
dat de verzorgende die hem vandaag met aankleden of iets dergelijks hielp, een lekker luchtje had
of rode haren [e.d.] dan wat ze allemaal beweerden, zeiden
en zongen, praatten en
dichtten?!

Toegepast op onze voorgaande veronderstellingen
omtrent ons brein & over ons geheugen wil dit het volgende zeggen:
als er geen afdrukken meer over zijn van wat 'n 'dement' persoon op een zeker moment heeft gehoord, dan zijn die er mogelijk nog wel over wat hij heeft gezien &
in ieder geval zijn er ook nog wel afdrukken
over van wat hij of zij toen 'rook'!?

Dat wil zeggen
dat onze demente[rende] medemensen in het algemeen beter de afdrukken
van wat zij hebben gevoeld [tast] en geroken kunnen uitdrukken dan de afdrukken van wat ze hebben gezien en gehoord!

Vraag aan onze Pa Chai liever
wat hij die zondag bij zijn zoon thuis heeft gegeten dan wie er nog meer aan tafel zaten of niet en toegepast op die vierde [zie vorige mydiverhaaltjes van een tijdje geleden] veronderstelling
over ons geheugen betekent
dit dan ook het
volgende.

Als de hoeveelheid hoorbare informatie
die een demente persoon tegelijk kan afdrukken slechts
EEN
indruk is, dan is de geheugenspanne voor wat hij ziet
misschien toch nog wel twee indrukken?

In ieder geval
is de geheugenspanne voor wat hij ruikt
groter dan twee.

Dat wil dan dus ook zeggen
dat dementerende mensen in het algemeen
[anderszins getraumatiseerde mensen mogelijk in het bijzonder?]
de verschillende indrukken die ze zo tegelijk voelen
soms heel wat makkelijker kunnen afdrukken en uitdrukken
dan de indrukken die ze allemaal
tegelijkertijd zien!

Herinner Pa Chai
zo dus maar liever
aan wat hij van de drukke 'optocht' gezien kan hebben
dan wat hij allemaal aan andere muzikale indrukken
kan hebben gehoord!

Toegepast op de zesde
[zie eerder voorheen & vaker]
veronderstelling over het geheugen:
als een demente persoon niet meer herkent wat hij hoort,
dan herkent hij mogelijk nog
WEL
wat hij voelt [betast].

In ieder geval
herkent hij nog wat
hij proeft.

Dat alles
wil dus zeggen dat demente[rende] mensen
in het algemeen wat minder goed kunnen uitdrukken,
bijvoorbeeld herkennen, wat ze
ZIEN
dan wat ze
ETEN!

Pa Chai
herkent zijn zoon{s}
hoogstwaarschijnlijk dus ook heel wat eerder
als hij hun harige huid voelt
dan als hij hen hoort
praten!

Zie ook
GEN 27:8~41
met Yitschak's Yeastzak & Rivka, Ya'akov, Esaw/Hamas/AlQaida/Ayatollahs ensow
en alle andere generaties [daaraanvoorafgaande en] sindsdien
aan beide zijden van de rivier de Yardeen
& 't 'hemelse & aardse'
"Yeroesjalayiem"
...