Net terug thuis van mijn vriend, dinsdagavond ga ik altijd naar hem.
Het is zo'n avondje dat ik niet in de boeken zit, elke week kijk ik daar weer naar uit.
Ik was wel wat verdrietig. Ik ben eigenlijk al paar dagen verdrietig. Is waarschijnlijk met mijn regels weer.
Soms merk ik er niets van, maar soms voel ik me niet goed in mijn vel erdoor.
Ik twijfel en erger me aan alles. Bij het minste moet ik wenen.
Ik voelde me wel ok tot ik een reactie las, ik begrijp het niet zo goed. Hoe is die reactie bedoeld?
Als een tip? een hint? vervelende commentaar? Ik denk dat het dat laatste is, er staat helemaal geen smiley bij, dus weet ik ook niet welke emotie erachter staat. Agja misschien is mijn spelling niet zo goed, of mijn manier van schrijven.
Ik wil tans wel mooi nederlands kunnen, maar ik let er niet zo op als ik mijn gedachte de vrije loop laat hier. Wij Belgen zijn het volle schrijven ook niet gewoon.
Niets van aantrekken zou mijn vriend zeggen, dus dan doe ik dat maar. Over een uurtje moet ik vertrekken. Heb zangexamen.
Het is raar maar heb elke keer meer zenuwen voor dat examentje dan een optreden met mijn band. Waarschijnlijk omdat ik op het examen alleen zing. Alle aandacht is op mij gevestigd, heb dat niet zo graag. Maar het moet, het hoort bij zingen. Bij een optreden voel ik de samenhorigheid van de groep, we hebben samen iets gemaakt en neergezet. Dat voelt goed. Het wordt ook altijd opgenomen.
Dan herbekijken we dat om te zien wat goed was en waar aan gewerkt moet worden.
wel ben weer uitgepraat