Verliefd zijn

Ik haat het zo om verliefd te zijn. Ik word er zo onzeker van.
Ik blijf me ook echt zo afvragen of ie me wel echt leuk vindt en dan niet voor alleen de seks of voor een paar weken maar ook voor een heel tijdje. En dat vraag ik me voornamelijk af wanneer ik weer eens geen berichtje krijg, wat natuurlijk ook niet hoeft omdat hij best ook nog een eigen leven heeft op zich. Maar toch is het heel irritant om geen berichtje terug te krijgen als je denkt dat hij ook veel aan jou zou denken.

En eigenlijk wil ik nu gewoon ontzettend gaan huilen, onder m'n dekentje, in m'n bed en heel veel chocola eten en thee drinken. En ik voel me ook nog eens beroerd, en ik heb geen honger en ik kan niet slapen en ik ben wel heel erg moe en ik moet toch eten. En ondertussen eet ik dus te veel omdat hij zo lekker kan koken en dan word ik weer dik en dat wil ik niet en dan word ik helemaal niet nog meer onzeker ofzo.

Misschien vind ik mezelf gewoon wel heel erg stom. Ik vind mezelf gewoon hatelijk op dit moment. Als je dan na 2 jaar, oke afgelopen zomer maar even uit m'n hoofd bannende, want toen was ik ook best wel heel erg verliefd op zich, maar daar wil ik eigenlijk gewoon niet meer aan denken, dus hou ik het op 2 jaar geleden, als je dus na die 2 jaar opeens iemand weer echt leuk vindt, dan is dat echt zo niet goed. Niet voor mij althans. Niet voor zo'n onzekere muts als ik, die wel doet of ze heel zeker is maar als puntje bij paaltje komt lekker om alles loopt te miepen en zichzelf het liefst door de grond laat zakken. Wat natuurlijk nooit lukt, maar da's ook best logisch. Lijkt me ook wel weer maf als de grond opeens opengaat en ik daar doorheen zak . Best komisch haha .

Goh ik kan nog lachen.. Ondanks dat ik nog steeds geen berichtje heb in die 2 minuten dat ik dit heb getypt.
Laat ik eens wat nuttigs gaan doen, en m'n gedachten maar even op nul zetten.. en wat doe je dan? YOGA