verprutst
Ik zie het niet meer zitten. Der is geen uitweg. Kep het benauwd. De explossies die ik tot nu toe had zijn er niet meer. De hoop dat het goed komt is er niet meer. Ik voel me eenzaam en emotineel een gevangene...dit keer teveel verprutst....te laat. Ooit zei robert dat ik me best moest doen om zoveel als hem te verprutsen...daar bleek al uit dat hij me niet kon....wilde kennen. Puur medelijden wat hij had met een gek. Meer niet. Niet lang erna bleek wel al die mensen die zeiden dat het goed zou komen...naar reden zochten om me te haten. En die kwam. Ze konden me toch ? Moet ik rot tegen je doen werd gevraagd..ik vond de situatie al rot genoeg. Hij kon rotter. Voel me net die speler die een kopstoot gaf...ik moet mezelf inprenten dat hij er niet wakker van ligt. Hij is en blijf boos...jij ben en blijf shit. Eens een dief.......en ja hoor het is mijn eigen schuld.
Gelukkig kan ik hier wel huilen en schrijven dat me leven zoals ie nu is....me niet waard is. Ben verdriet voor gerard...rein heeft zo geen zorgeloos kindertijd...en niets waard voor wie ook.
bix, vrouw, 53 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende