Verschil
De belangrijkste dag vandaag gehad. De grootste stap uit mijn leven gezet. En die word vergeten. Vergeten door de persoon voor wie ik mijn leven aan de kant heb gezet. Mijn gevoelens in de wachtrij heb geplaatst, om toch maar alsjeblieft hulp te kunnen bieden. Juist die persoon vergeet het. Die persoon had hulp nodig, dus gaf ik die, die persoon had steun nodig, dus gaf ik die. Ik zei altijd dat alles wel goed ging, of iig 'wel ging'. Die persoon zei dat ook, maar ik wist beter, maar die persoon leek niet beter te willen weten. Opzich is dat mijn punt niet, maar iets wat intresse had niet verkeerd geweest.
Laat mij nu maar even tot mezelf komen. Met of zonder schaar, dat boeid even niet. Ik laat die persoon niet merken dat ik boos ben. Dat is niet goed, dan zou die persoon genoeg van mij kunnen krijgen. Dan kan ik nog een keer gekwets worden, en dat wil ik niet. Dat kan ik simpelweg niet aan.
Vertel mij nu niet dat ik je niet wil kennen, wat ik ken je wel. Het gaat mij erom dat ik mezelf niet wil kennen. En tussen jou en mij kennen, zit een wereldsgroot verschil. Probeer niet te denken hoe ik denk, probeer niet in te beelden hoe mij leven eruit ziet. Je weet niet hoe ik denk. Of hoe ik me voel. Ik ben soms onbereikbaar, en ja dit is typisch zo'n moment. Ik heb verdomme mijn hele leven net bloot gegeven en iemand gaat mij vertellen hoe ik denk? Wat ik voel?
No way.
Boekje, vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende