Verwarring

Verwarring, ik zit momenteel vol verwarring, en waar kan ik dat beter van me afschrijven dan hier?! Op goed geluk, hopend dat gaat werken, komt hier een subtiele beschrijving van mijn verwarde hoofd.

Gister was ik bij de nieuwe vriendin van mijn ex, om te praten. We kende elkaar niet zo goed, maar t ging niet zo lekker tussen haar en N (mijn ex) en vandaar dat ze graag met mij wilde praten. Ik ken N namelijk ook en dat vond ze fijn. Nou prima voor mij. In eerste instantie was ik nog wel wat afhoudend, weet niet of ik dat leuk ga vinden. Maar ik ben blij dat ik er heen gegaan ben. We hebben super goed gepraat en het is een onwijs lief en leuk meisje. En ik gun haar en N al het geluk van de wereld toe om er uit te komen in hun relatie.

Alleen tijdens de avond kwam ik er achter dat ik me op z'n minst een klein beetje tot haar aangetrokken voelde, en ik merkte dat het wederzijds was. Nou, we weten allemaal hoe dat gaat, beetje plagen, beetje knuffelen en verder niets. Ze heeft een vriendin en daar wil ik niet tussen komen en het was ook haar bedoeling niet om op welke manier dan ook vreemd te gaan. Dus nee, dat ging niet door. Maar nu is bij mij de verwarring zo groot. Want het is een leuk meisje, maar eerst moet zij de shit met N op orde hebben en bedenken of ze die relatie aanhoudt of niet. En in het geval dat ze de relatie uitmaakt, wat doe ik dan? Ga ik dan spontaan daten met de ex van mijn ex. Wordt dat niet ingewikkeld? Is dat niet heel omslachtig en vragen om problemen? En ik geef nog altijd om N, het is een schat en ik zie haar nog altijd als een vriendin en ze is belangrijk voor me. Maakt dat niet alles nog gecompliceerder? Want wat als hun relatie uit gaat, en ik zou daten met dat meisje, wordt het dan niet ingewikkeld voor N? En voor ons. En is dat ingewikkelde het wel waard?

En buh, ik word zo moe van deze situatie. Het is zo onverwachts, onbedoeld, zonder enige opzet zo gelopen. En aan de ene kant is het fijn, want er is niets gebeurd, we hebben onze grenzen aangegeven en behouden en dat is oké. Aan de andere kant voel ik me toch schuldig, hoewel ik eigenlijk geen schuld heb. Maar toch heb ik aandeel ofzo. Ik wil niets tussen hun kapot maken, dat is mijn doel niet en dat is het ook nooit geweest. Maar men, heb ik niet in deze avond gewoon de onrust twee keer zo groot gemaakt?

Misschien is het het beste als zij gewoon lekker bij elkaar gaan komen en door gaan met hun relatie. Misschien is dat het beste, niet ingewikkelde plan. Maarja. Nu is het gewoon zoo verwarrend.. POEP!