Voor het eerst een gelukkige kerst?

Eindelijk doet mijn computer het weer. Gelukkig maar, dat ding is nu ook tien keer zo snel. Dat is wel erg prettig op die momenten dat je iets met dat ding wilt. Maar goed. Niet echt spannend.
Vandaag kerst gevierd, het was zo gezellig. Ik geloof voor het eerst in jaren was het een fijne kerst. Een gelukkige kerst. Een kerst waarbij de dagen niet gevuld zijn met verdriet, echt een fijne kerst waarbij we eindelijk over fijne dingen konden kletsen en lekker rustig aan konden doen.
Misschien komt het doordat ik gisteren heb gewerkt, even als die dag daarvoor. Dan heb je de tijd niet om te piekeren en bezig te zijn met die emotionele dagen.
Het was gisteren overigens heel erg rustig in de winkel. Dubbele bezetting en nog niet de helft van de klanten die normaal komen. Beetje jammer voor de omzet, maar goed lekker belangrijk. Het was gezellig en ik heb een idee opgedaan voor een nieuw verhaal om te schrijven. Ik heb al eerder een soort gelijk idee gehad, maar dat nooit uitgewerkt doordat mijn emotionele toestand dat toen niet helemaal toeliet.
Vrijdag heb ik nog een kaartje, chocolade en een leuke kaarsje gehad van mijn baas. Ik mag die man wel, hij is heel vriendelijk en als hij wil dat je iets doet in de winkel vraagt hij het op de juiste manier. Veel beter dan de voorgaande 'baas' die had de naam 'baas' wel erg letterlijk opgevat... zucht.
Morgen nog een kerstdag, of eigenlijk nu al, ik denk dat het goed gaat komen. Ik voel mij nu zo goed, zo ontspannen en gelukkig. Ik heb vanmiddag (toen we bij mijn oma vandaan kwamen) nog wel even aan het kindje van mijn zus gedacht, de zon scheen door de wolken heen op een plek, dan denk ik altijd aan Sophie. Toch voelde het niet heel verdrietig, eigenlijk eerder vredig, dat ze er op dat moment toch bij was. Dicht bij ons, daar ben ik blij om het voelt geruststellend aan dat zij niet alleen was, want volgens mij was ze bij ons. In ieder geval in ons hart.