Voorlezen

Ik wil niet opscheppen ofzo, maar ik was vroeger zo ontzettend goed in hoofdrekenen dat ik op de lagere school niet altijd bij die lessen aanwezig hoefde te zijn. Als op donderdagmiddag het hoofdrekenen werd verheven tot een discipline die toch echt iedereen onder knie moest krijgen, kreeg ik de mogelijkheid om wat anders te gaan doen. Daar zat ik dan. Voor een groepje 1ste of 2de klassers verhalen voor te lezen. Veel leuker dan hoofdrekenen! Al snel begreep ik dat voorlezen een kunst is. De kunst om de aandacht van je toehoorders in het geheel op te slokken. In het begin ging me dat niet zo makkelijk af, maar na een tijdje begreep ik dat timing en intonatie, los van het verhaal, de belangrijkste elementen zijn om iemand mee te voeren in het avontuur. Ik begon er werkelijk plezier in te krijgen wanneer ik die kleine kids met open mond en een snel kloppend hart zag luisteren.

Vandaag heb ik ook weer voorgelezen en niet aan een kleuter. Mijn nieuwe lief werd door mij voorgelezen uit het boek van Astrid Lindgren: De gebroeders Leeuwenhart. Ze wist niet zeker of ze het kende maar achteraf bleek van niet. Het verhaal verteld over Kruimel en Jonathan. Twee broers waarvan de jongste, Kruimel, heel erg ziek is en binnenkort dood gaat. Zijn grote broer, de knapste, slimste en aardigste broer die er ooit bestaan heeft, weet het ook en verteld hem verhalen over het hiernamaals. Hij verteld hem als hij straks ook aan de beurt is om dood te gaan dat Kruimel hem als een witte duif op komt halen.

Ik heb het boek zelf gelezen toen ik een jaar of 10 was en ik weet nog dat ik bij de eerste paar hoofdstukken af en toe een emotioneel moment had. Het was de eerste keer dat ik in een boek zo overrompelend werd geconfronteerd met het eindige van ons bestaan. Die ervaring van toen kwam nu weer terug tijdens het voorlezen. Kruimeltje verteld en is enorm verdrietig. Hij ligt te huilen in zijn bedje, want zijn grote broer is eerder dood gegaan dan hij. Zijn broer had hem gered uit de vlammenzee en is daar zelf bij omgekomen. En terwijl Kruimeltje in het verhaal huilde, liepen bij mij de tranen over mijn wangen. Mijn lieffie lag voor me op de bank en kon mijn gezicht niet zien. Terwijl zij de tranen inbeelde bij Kruimeltje voelde ze de mijne. Hoe realistisch wil je het hebben?