[voortplanting] Doel van het leven

[wellicht een te kort verhaal voor dit onderwerp, maar het moest in een BLOG komen, niet een eigen boek worden]

Mij is gevraagd een stukje te schrijven over het doel van het leven. Na een discussie, of meer een betoog onderbroken door wat van mijn vragen, vroeg ze aan mij wat ik nou versrond onder het doel van het leven. Ik geloof niet in God, ik geloof in geen enkele hogere macht,ik geloof niet in reïncarnatie, niet in de Hemel en ook niet in de Hel. Maar wat geloof ik dan wel?
Het antwoord op die vraag is vrij simpel: niets. Ik geloof niets. Op zicht best makkelijk. Ik hoef niet op bepaalde dagen naar een kerk, moskee of iets anders. Ik hoef niet op een bepaalde tijd te bidden en hoef me niet aan regels van een heilig boek te houden. Ik ben, jawel, ik ben atheïst. Bij mij ontbreekt dus het geloof in 1 of meerdere goden. Begrijp me niet verkeerd, het is niet dat ik geen respect heb voor Godsdienst en hen die wel ergens in geloven. Voor mij werkt het gewoon niet. Ik heb het wel geprobeerd. Toen ik nog wat jonger was ben ik met een vriend en zijn ouders regelmatig mee gegaan naar de kerk geweest. Voor mij werkte het niet. Ik voelde niets, ik voelde me niet beantwoord na het bidden, zelfs niet gehoord. Het voelde allemaal… nutteloos.

‘Wat gebeurt er volgens jou dan als je dood gaat?’

Ik heb geen flauw idee. Hoe zou ik dat moeten weten? Niemand die het mij kan vertellen. Tenminste, niemand die het mee gemaakt heeft. Geen opa die me het heeft verteld, gaan tante die het wist. Ja, er waren natuurlijk wel een paar mensen die dachten dat ze het wisten. Het staat in de Bijbel, dus zal het wel zo zijn. Daar gaat het voor mij dus mis. Het staat in de Bijbel. Oke, het staat dus in de bijbel. Moet ik dat nu blind geloven? Nee, dat kan ik niet. Ik ben opgevoed met alles proberen en onderzoeken voordat je iets gelooft. Ik weet dus niet wat er gebeurt na mijn dood. Waarschijnlijk niets.

‘Waarom ben je dan op Aarde?’

Ik, jij, wij allemaal hebben hier hetzelfde doel. Kijk eens naar de bloemen en de lammetjes in de lente. Begint er al iets te dagen? Juist! Voortplanting. De mens is niet zo heel veel verschillend van een dier of plant, tenminste, qua doelstelling niet. Je hoeft nu echt niet met een biologisch correct gebral bij me aan te komen om aan te tonen dat wij als mens wel degelijk anders zijn dan een plant. Dat snap ik ook wel. Wat ik denk dat het grote verschil is, is dat de mens te slim is. Ergens tijdens een of andere evolutie is iets gruwelijk mis gegaan. We hadden nooit zo moeten worden als we nu zijn. Slim genoeg om een reden achter iets te bedenken. Slim genoeg om de kern van het leven, voortplanting, van de centrale plek in het leven zelf te stoten. Langzamerhand is het leven zelf op die centrale plek gekomen. Het doen van goede daden, carrière maken, diploma’s halen. Dat had niet moeten gebeuren, tenminste, dat denk ik. Wij hadden niet zo slim moeten worden. We hadden als jagers en verzamelaars ergens in de steentijd moeten blijven hangen. Slim genoeg om te overleven, dom genoeg om niet overal een reden voor te willen hebben. Toen was de kern van het leven nog de sterkste zijn, overleven en voorplanten. Zorgen dat jouw genen de sterkste zijn, zorgen dat jouw ras (in dit geval dus de mens) het sterkste zou worden. Volgens mij ben ik dus op aarde om me voort te planten. Kijk, dat hele huisje, boompje, beestje gedoe is best leuk, maar puur vanuit het doel van mijn –ons- leven strikt bijzaak. Een plant groeit, ontwikkeld bloemen, verspreid z’n stuifmeel en zaden en sterft langzaam af. Een mens wordt geboren, groeit, ontwikkeld vaardigheden, wekt nageslacht op, voedt dat op en begint dan ook langzaam af te sterven. Het enige verschil dat ik in de levenscyclus van een mens of bloem zie, is de duur ervan.

‘Dus wat jij zegt is dat neuken het enige doel op aarde is?’

Haha. Ja, als je het zo wilt formuleren wel. Het doel van eigenlijk al het leven om je heen, is voorplanten. Waarom zouden wij daar een uitzondering op vormen? Veel mensen delen het organische leven op aarde in 3 groepen in. Planten, Dieren en Mensen. Dat planten apart staan van dieren, snap ik wel. Maar waarom de mens apart? De mens hoort gewoon bij de dieren. Ze is alleen te slim. Dat is het probleem. Mensen zijn door alle ontwikkelingen vergeten waar het echt om draait in het leven. Voorplanting. Hoe je het ook went of keert, voorplanting is ieders doel hier op aarde. Tenminste, dat doel zou je moeten hebben. Er zijn natuurlijk mensen die geen kinderwens hebben. Puur vanuit de doel van het leven zijn deze mensen mislukt. Dat durf ik ze ook te zeggen. Echter, tegenwoordig staat de voortplanting niet meer zo centraal als het hoort te staan. Carrière maken, werken, opleidingen volgen, allemaal dingen die nu de kern van het leven zijn geworden. Als je geen kinderen neemt, omdat dat in de weg kan staan van je carrière, is dat best te begrijpen. Vanuit de oerkern van het leven, gewoon een mislukking. Voortplanting, of neuken, is niet het enige doel op aarde. De mens heeft besloten als enige in deze wereld zijn eigen doelen te willen uitstippelen. Voorplanting is dus niet meer het enige doel. Dat had het wel moeten zijn.