Vreselijk gedroomd
Het was zó bedreigend, zo verschrikkelijk eng en ik ben er kapot wakker van geworden.
Mijn lichaam hield stukje bij beetje op. Het viel uit elkaar van ellende en er was een therapie ontwikkeld wat echt zou helpen. Stoer ging ik op weg om deze behandeling aan te gaan. Mijn eerste opdracht was, kleed je uit tot je ondergoed. Iets wat ik ken van (bestaande) therapie en wat op zich niet zo'n probleem is. Wel was de drempel al dat er een man stond met enkel een bh aan. Geen grap, zo ging het en jeetje wat was dat raar. Het was de enige oplossing die er nog te bedenken viel en dus moest ik het proberen, moest ik het ervaren.
Liggend op de bank werd mijn bh uitgedaan en was ik verplicht me geheel te strekken. De baby-houding was wat ik wilde. Niet veel later werden er stroompjes op me gezet wat de spanning zou meten en vervolgens af zou laten nemen. Niets was minder waar. Drie lachende mensen (twee vrouwen, gelukkig onbekende en de man van het begin) liepen om het bed heen en deden niets anders dan zeggen dat ik het goed deed. Ik beet tegen de tranen, ik vocht tegen mijn lichaam dat er letterlijk afscheurde in mijn droom.
Gadverdamme wat zit ik vast, wat doen mijn gewrichten zeer en wat baal ik ervan dat deze nachtmerrie weer van mijn nachtrust gewonnen heeft.
Goedemorgen, in de wetenschap dat dit overdag níet kan gebeuren omdat ik er dan met volle verstand uit kan stappen.
Mijn lichaam hield stukje bij beetje op. Het viel uit elkaar van ellende en er was een therapie ontwikkeld wat echt zou helpen. Stoer ging ik op weg om deze behandeling aan te gaan. Mijn eerste opdracht was, kleed je uit tot je ondergoed. Iets wat ik ken van (bestaande) therapie en wat op zich niet zo'n probleem is. Wel was de drempel al dat er een man stond met enkel een bh aan. Geen grap, zo ging het en jeetje wat was dat raar. Het was de enige oplossing die er nog te bedenken viel en dus moest ik het proberen, moest ik het ervaren.
Liggend op de bank werd mijn bh uitgedaan en was ik verplicht me geheel te strekken. De baby-houding was wat ik wilde. Niet veel later werden er stroompjes op me gezet wat de spanning zou meten en vervolgens af zou laten nemen. Niets was minder waar. Drie lachende mensen (twee vrouwen, gelukkig onbekende en de man van het begin) liepen om het bed heen en deden niets anders dan zeggen dat ik het goed deed. Ik beet tegen de tranen, ik vocht tegen mijn lichaam dat er letterlijk afscheurde in mijn droom.
Gadverdamme wat zit ik vast, wat doen mijn gewrichten zeer en wat baal ik ervan dat deze nachtmerrie weer van mijn nachtrust gewonnen heeft.
Goedemorgen, in de wetenschap dat dit overdag níet kan gebeuren omdat ik er dan met volle verstand uit kan stappen.
25 sep 2012
- meld ongepast verhaal
-
kruidje
dinsdag 25 september 2012 08:44
-
Cnor
dinsdag 25 september 2012 19:54
Wat een nare droom... Bah.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 17 dec 2019 De blaadjes zijn verdwenen
- O 21 nov 2019 Drie blaadjes aan de boom ( 5 )
- O 17 sep 2019 Lievelings ( 2 )
- O 13 sep 2019 Verdwijn eens uit mijn hoofd ( 2 )
- O 29 aug 2019 'Moet jij niet een keer een boek schrijven?' ( 2 )
- O 29 aug 2019 'Hij wel' ( 2 )
- O 28 dec 2018 De middag die ik probeerde uit te stellen ( 3 )
- O 28 dec 2018 Spanning en emoties met enorme vermoeidheid
- O 23 dec 2018 Hét moment waar ik zoveel jaren tegen op zag ( 2 )
- O 26 okt 2018 De stap zetten is te... moeilijk? ( 1 )
- O 02 okt 2018 Liedjes van toen ik ze nodig had ( 2 )
- O 30 aug 2018 Update van de ups en downs ( 1 )
- O 22 jan 2018 Ironisch ( 1 )
- O 25 okt 2017 #Metoo ( 3 )
- O 10 sep 2017 Besef... ( 1 )