Vriendschap?
Als ik over me heen laat lopen, denk niet dat ik het leuk vind. Het liefst zou ik tegen je gaan schreeuwen, zou ik je voor van alles en nog wat uitmaken. Maar dan toch, op het laatste moment.. Nee ik hou me toch maar in. Want jij, jij weet teveel informatie over mij. Jij weet dingen over mijn verleden, jij weet wat er nu in mij omspeelt. Dus als jij mij voor lul wilt zetten, dan kan jij dat. Als jij mij verdriet wil doen, dan kan jij dat. Als jij wilt dat ik een einde maak, dan kan jij daarvoor zorgen. Je hebt gewoon teveel macht over mij. En eerst, ja eerst, dacht ik dat je wel te vertrouwen was, dat ik je echt in vertrouwen kon nemen. Omdat jij intresse leek te tonen. Je zei lieve dingen, je zei dat je het begreep. Je vertelde me af en toe zelfs een beetje over jouw eigen leven. Maar nu?
Nee, nu doe ik iets fout, zoals je zegt, het ene moment ben ik scheinheilig, het volgende focking kut en dan opeens weer normaal. Is het dan raar dat ik het niet meer snap? Nou goed, je hebt je punt in ieder geval duidelijk gemaakt. Naja, misschien is het je punt niet, maar bij mij is het duidelijk. Hou je liefde volle woordjes nu maar voor je. Bewaar je geslijm voor iemand anders. Voor de gene die op dat moment níet kut is. Want geef toe, er is altijd wel iemand op wie je wat te zeiken hebt. En nu ben ik dat. Misschien omdat ik het met een jongen goed kan vinden. Maar ik ben niet zoals jij, ik ga niet met elke jongen met wie ik goed kan praten. Sorry daarvoor, maar zo zit ik niet in elkaar. Vriendschap is voor mij belangrijker dan liefde.
En voor jou stelde onze vriendschap blijkbaar weinig voor, maar ik zal de pijn dan nu zelf maar gaan verminderen. Want dat is waar ik goed in ben.
Boekje, vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende