Was jij niet mijn ex?
"ik ben er"
ik denk nog, jemig, ik zei toch dat ik later was.
"oh geeft niet, ik rook dan nog wel even een peukje buiten."
O oke dus je bent ook weer begonnen met roken.
Ik zie je staan bij mijn voordeur met die gore peuk in je handen en het is alsof ik je weer voor de eerste keer zie.
JUNI
"Hey ik weet het goed gemaakt. Als jij met mij mee uitgaat dan breng ik je op de fiets naar huis."
Ik glimlach van oor tot oor.
Je kijkt me aan met een droevige blik en ik probeer je te omhelzen, ongemakkelijk bij de voordeur met die gore peuk tussen je vingers.
Ik krijg een slap armpje terug.
Het is dus echt voorbij.
Ik mompel iets over zijn auto, maar krijg amper gehoor terug,
"ja.. ja. nee.. dat is nou eenmaal zo." "life goes on i guess"
We lopen naar binnen en bedenk me dat ik niks, maar dan ook niks in huis heb..
"glaasje water dan maar..?"
"nee bedankt, ik wil nog richting huis voor de spits."
oke dan niet
Na al jouw onderbroeken, geleende shirts en opladers bij elkaar gesprokkeld te hebben hoor ik Barend en Isabel thuiskomen.
"Heeeeyy Ralf! leuk dat je er bent man!"
Ik luister nog een tijdje naar de koetjes en kalfjes als hij aanbied ons en lift te geven naar de supermarkt.
Hij kijkt me aan en vraagt of ik nog mee een rondje wil rijden.
"Euh ja.. oke waarom niet."
Als Barend de autodeur achter zich dicht gooit kijk je me aan.
"rondje dan maar..?"
Ik lach, en knik.
"dus he.. hoe is het nu met je? best cool die auto zo.."
please be fine..
Ik zie je gezicht vertrekken en even wou ik dat ik nooit iets had gezegd.
je bent even stil.
"Het helpt dat ik veel werk heb zegmaar. kan me alleen moeilijk concentreren."
zucht.. zo stress vrij was onze relatie ook niet hoor.
het is stil.
Je voegt eraan toe dat je wel super blij bent met de auto.
"toch nog een lichtpuntje!" grap ik.
Als ik de deur dichtgooi na een ietwat vage knuffel/kus combinatie zie ik je niet wegrijden.
Ik besluit het te negeren en loop richting de supermarkt.
Elke stap dat ik me verder van jou verwijder word zwaarder en zwaarder.
Ik mis je zo.
Ik kijk nog af en toe om en vlak voordat ik de ingang heb bereikt ben je weg.
Ik besef me nu dat ik me alleen voel.
Dan steek ik ook een peuk op. gadverdamme.
ik denk nog, jemig, ik zei toch dat ik later was.
"oh geeft niet, ik rook dan nog wel even een peukje buiten."
O oke dus je bent ook weer begonnen met roken.
Ik zie je staan bij mijn voordeur met die gore peuk in je handen en het is alsof ik je weer voor de eerste keer zie.
JUNI
"Hey ik weet het goed gemaakt. Als jij met mij mee uitgaat dan breng ik je op de fiets naar huis."
Ik glimlach van oor tot oor.
Je kijkt me aan met een droevige blik en ik probeer je te omhelzen, ongemakkelijk bij de voordeur met die gore peuk tussen je vingers.
Ik krijg een slap armpje terug.
Het is dus echt voorbij.
Ik mompel iets over zijn auto, maar krijg amper gehoor terug,
"ja.. ja. nee.. dat is nou eenmaal zo." "life goes on i guess"
We lopen naar binnen en bedenk me dat ik niks, maar dan ook niks in huis heb..
"glaasje water dan maar..?"
"nee bedankt, ik wil nog richting huis voor de spits."
oke dan niet
Na al jouw onderbroeken, geleende shirts en opladers bij elkaar gesprokkeld te hebben hoor ik Barend en Isabel thuiskomen.
"Heeeeyy Ralf! leuk dat je er bent man!"
Ik luister nog een tijdje naar de koetjes en kalfjes als hij aanbied ons en lift te geven naar de supermarkt.
Hij kijkt me aan en vraagt of ik nog mee een rondje wil rijden.
"Euh ja.. oke waarom niet."
Als Barend de autodeur achter zich dicht gooit kijk je me aan.
"rondje dan maar..?"
Ik lach, en knik.
"dus he.. hoe is het nu met je? best cool die auto zo.."
please be fine..
Ik zie je gezicht vertrekken en even wou ik dat ik nooit iets had gezegd.
je bent even stil.
"Het helpt dat ik veel werk heb zegmaar. kan me alleen moeilijk concentreren."
zucht.. zo stress vrij was onze relatie ook niet hoor.
het is stil.
Je voegt eraan toe dat je wel super blij bent met de auto.
"toch nog een lichtpuntje!" grap ik.
Als ik de deur dichtgooi na een ietwat vage knuffel/kus combinatie zie ik je niet wegrijden.
Ik besluit het te negeren en loop richting de supermarkt.
Elke stap dat ik me verder van jou verwijder word zwaarder en zwaarder.
Ik mis je zo.
Ik kijk nog af en toe om en vlak voordat ik de ingang heb bereikt ben je weg.
Ik besef me nu dat ik me alleen voel.
Dan steek ik ook een peuk op. gadverdamme.
18 mrt 2017
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 16 dec 2023 Positieve bijwerkingen van antidepressiva ( 2 )
- O 30 okt 2023 Ik hou ook van jou
- O 28 okt 2023 De laatste bootycall
- O 25 okt 2023 Oneindige liefde geven
- O 24 okt 2023 Twee mannen en 1 verwarde vrouw.
- O 11 okt 2023 Kan je vrienden zijn met je ex? ( 1 )
- O 23 jul 2017 Het ging gewoon snel
- O 21 jul 2017 Dronken in Amsterdam
- O 14 jul 2017 Dronken aan de telefoon ( 1 )
- O 11 jul 2017 Jochie slaat pup-
- O 23 apr 2017 Foute keuze. Hoera. ( 5 )
- O 23 mrt 2017 Wens maar.
- O 22 mrt 2017 Huisgenoot en mijn ex.
- O 18 mrt 2017 Was jij niet mijn ex?
- O 06 mrt 2017 Dronken in bed