wat op mn hart rust..

Life is what happens to you while you buizy making plans..

Met paps gaat het met ups en downs.. het weekend was echt bagger hoe hij zich voelde, maar de laatste 2 dagen gingen veel beter! Ondanks dat hij op de feiten gedrukt werd, dat de vakantie er niet meer in zit. Hij wilde graag nog een keertje op vakantie, maar helaas.. Gelukkig is en blijft hij positief! En zolang hij moppert, weet ik dat het beter gaat, haha

Maar waar het in het ziekenhuis beter gaat, gaat het hier thuis slechter..
Iedereen loopt langs elkaar heen, eten alleen of bijna niets, wanneer de een gaat slapen, komt de ander net thuis..
Daarbij komt het huishouden. Dat moet natuurlijk gebeuren, en dat gebeurt ook.
Maar waar mijn stiefmoeder en stiefzusje leven met een agenda,leef ik met de dag. Ik doe mijn dingen wanneer het me uit komt, maar het gebeurt wel.
Vaak genoeg geef ik aan dat ik de volgende ochtend zal schoonmaken en dat is dan prima.
Tot ik beneden kom die ochtend en de boel al gedaan is.
En dan loopt mijn stiefmoeder te zeuren dat ik nooit wat doe?! Spijt me zeer, ik pas me genoeg aan ik zorg dat ik optijd thuis ben en communiceer over waar ik eet en slaap.
Ik kan me gewoon niet vinden in het agenda-leventje hier.

Vanavond was m'n stiefmoeder boos omdat ik mijn kamer niet had opgeruimd. ik geef toe dat het een bende is, maar ik kan er maar niet aan toe komen om op te ruimen. Ik sta op, ga naar school, rijles,stage en tussendoor zoveel mogelijk ziekenhuisbezoekjes afleggen. Daaraan voegde ze toe dat ik best wel wat kan doen in huis, want mijn stiefzusje doet dat ook wel. Dus ik probeer mijn recht te halen, dat ik zeker wel wat doe in huis, maar ze vond het niet eerlijk..
Bah wat een gezeur. Omdat ik niet aan hun agenda-eisen voldoe, betekend niet dat ik geen fuck uitvoer in huis!!!
Jeetje, Ik heb aangegeven dat ik hier bij mijn stiefmoeder blijf wonen als mijn vader zou overlijden. Maar nu begint het gezeik al, en misschien word het straks alleen maar erger...
Nouja ik zal het wel zien wat er op me af komt..

Toch heb ik het wel erg te doen met mijn de laatste tijd vaak chagrijnige zusje..
Ik heb te gekke steun aan mijn vriend, wie er 24/7 voor me is!
Mijn oudere stiefzus heeft haar vriend en mijn stiefmoeder heeft de familie en vriendinnen.
Maar mijn stiefzusje heeft eigenlijk niets.. Haar eigen vader kijkt niet veel naar haar om,
en bij haar tante is ze de laatste tijd ook niet vaak meer..
Ik probeer er wel voor haar te zijn, maar het is toch anders.
Ik vraag haar vaak wel om wat leuks te doen, maar dan heeft ze geen zin of is ze weer moe enzo..
En als ik even samen met haar ben, bekt ze me af bij elk ding dat ik zeg.. aahww daar word je zelf chagrijnig van..


Pfffff, dit moest er gewoon ff uit!

Thanks md, voor het mogelijk maken van dit!