Wat wil dit zeggen?

Enkele dagen geleden begon ik aan één van de twee boeken die op me stonden te wachten over 'mijn onderwerp' waar over gezwegen wordt. Seksueel misbruik, verkrachting. Dat. Elke avond een stukje en daarna in slaap vallen. Dat laatste ging met de dag beter. Ik las het verhaal en het voelde alsof ikzelf stukken erin verwerkt had. Alsof het mijn gedachten en gevoelens zijn die opgeschreven zijn. Belachelijk herkenbaar. Eng en fijn tegelijk. Bijzonder. Dit boek zou ik graag willen laten lezen aan mensen die wat meer willen snappen/zien. Wat het doet en hoe je gaat denken. Want ja ik ben me ervan bewust dat dat vaker dan eens lastiger is voor de buitenstaanders dan voor de insiders.

'Niemand mag het weten' zo is het boek getiteld. Vandaag zou ik 40 bladzijden hebben om mee wakker te worden en het boek uit te lezen. Zou ja. Ondertussen heb ik ontbeten en mijn hersens gekraakt. Het is een raadsel.

Vannacht om kwart over 1 mn bed in gegaan. Daar lag mijn boek op mijn matras. Deze heb ik zéker weten op mijn bureau gelegd die naast mijn bed staat en ik heb het licht uit gedaan. Niet meer lezen, doorschuiven naar vanmorgen; alle rust en ruimte voor emoties mochten die komen. Ik ken het einde nog niet en ben dan ook heel erg benieuwd.

Nu word ik wakker, pak mn boek en grijp mis. Geen boek. Nee mijn kamer is geen zwijnenstal, ik heb hem niet bewust verplaatst en snap er werkelijk NIETS van. Mijn hele kamer doorzocht. Tas, kasten, boekenrijen... Hoe kan dit nou?! Ik heb hem er zélf neergelegd.

En wat er nog eens bij komt.. Dit is de tweede keer dat ik een boek niet meer kan vinden door zo'n 'actie'/situatie (geen idee waar hij vandaag gaat komen namelijk) waarvan ik denk dat er een boodschap in staat waar ik weer eens mee verder ga komen. Een duwtje, een steuntje of enkel woorden waar ik weer eventjes genoeg aan heb om voort te kunnen.

Dit is toch werklijkwaar bizar? Wat wil dit zeggen? Ben ik nog niet klaar voor de boodschap? Vond mijn onbewuste het handig mij een zoektocht te laten doen om zo te beseffen dat ik ook nog andere dingen in mijn kamer voor elkaar moet krijgen of.. ben ik stiekem gewoon veel beter in slaapwandelen dan ik persoonlijk denk?

Ik snap hier niets van en voel ook een leegte in mij. Raar ja. Het gaat maar om een boek. Maar de hele week weet ik al dat ik vandaag mijn boek uit ga lezen. Ik voelde me net een beetje verslagen toen ik mijn kamer rond zat te kijken. Hoe gek is dat, enkel om een boek.

12 feb 2012 - meld ongepast verhaal

Past&Today, vrouw, 33 jaar

koffiekaat zondag 12 februari 2012 11:24
Mijn eerste gedachte gaat naar huisgenoten, wilden die wellicht dat boek ook lezen? Hebben ze even geleend zonder te vragen?
flinder (opgeheven op 22-03-2024) zondag 12 februari 2012 11:39
Ik dacht ook hetzelfde als koffiekaat, of niet iemand het boek 'even' heeft gepakt of ergens anders heeft neergelegd..

Wel heel bizar inderdaad, ik geloof ook wel dat er heel goed een andere reden voor kan zijn.....
Past&Today zondag 12 februari 2012 12:05
Ik heb direct naar de drie aanwezige huisgenoten aangegeven wat mijn verbazing was. Geen titel of niets genoemd (interesseert ze niet). En ik ben een lichte slaper, nog nooit geslaapwandeld en merk vrij veel in de nacht. Het is zo belachelijk raar...
kruidje zondag 12 februari 2012 13:12
Toch wat de dames boven mij zeggen. Lijkt mij de enige absoluut logische verklaring.
Past&Today zondag 12 februari 2012 13:31
Vader heeft net mee helpen zoeken, kamer doorzocht en andere kamers.
Moeder zei enkel dat ik dan het andere boek dat er op leek (benoemde ik, qua omvang alleen andere kleur) dan maar moest laten zien zodat ze wist waar ze naar moest zoeken (heb ik nog niet laten zien).
En dat ik deze zin nu neer zet en ik denk.. huh.. ik wil niet denken zoals jullie denken maar zo wordt het wel 'makkelijk' om zo te denken.. abuh.

Ik geloof dat ik dit écht niet snap en/of misschien niet wil snappen.
Waar is mijn... boek?!
tja zondag 12 februari 2012 13:51
Ligt ie misschien onder je matras? Verder niet teveel over nadenken, als je hem vindt heb je waarschijnlijk weer zo'n 'o ja' moment.
kruidje zondag 12 februari 2012 15:07
En anders...kan 'ie nooit ver weg zijn. Tussen kleding, dekbedovertrek in de wasmand? Onder je bed? Of dacht je misschien toch dat je 'm ergens weg moest leggen op een plek die jij alleen weet..?

Ik begrijp dat dit iets is waar je je suf over kan piekeren.

O 17 dec 2019 De blaadjes zijn verdwenen
O 21 nov 2019 Drie blaadjes aan de boom ( 5 )
O 17 sep 2019 Lievelings ( 2 )
O 13 sep 2019 Verdwijn eens uit mijn hoofd ( 2 )
O 29 aug 2019 'Moet jij niet een keer een boek schrijven?' ( 2 )
O 29 aug 2019 'Hij wel' ( 2 )
O 28 dec 2018 De middag die ik probeerde uit te stellen ( 3 )
O 28 dec 2018 Spanning en emoties met enorme vermoeidheid
O 23 dec 2018 Hét moment waar ik zoveel jaren tegen op zag ( 2 )
O 26 okt 2018 De stap zetten is te... moeilijk? ( 1 )
O 02 okt 2018 Liedjes van toen ik ze nodig had ( 2 )
O 30 aug 2018 Update van de ups en downs ( 1 )
O 22 jan 2018 Ironisch ( 1 )
O 25 okt 2017 #Metoo ( 3 )
O 10 sep 2017 Besef... ( 1 )

vorige volgende