Wie ik ben.

Oeps, ik ben zo slim dat ik niet eens mijzelf echt heb voorgesteld, so there we go:

Even lekker in het kort:
Nameless - 16 jaar - schrijven - zingen - piano spelen - photoshoppen - filmpjes maken - vrijwilligerswerk - figureren.

Iets uitgebreider
Tot nu toe heb ik aan 2 boeken meegeschreven die zijn uitgegeven en waarbij ik in de speciale dank sta, ik heb filmpjes gemaakt voor Stichting Droomwever, zit in het Unicef klankbordgroep, ben ambassadrice van BOTI en heb gefigureerd in Spangas, videoclip van Daybroke en de nog aankomende serie Noord/Zuid, ohja, toen ik 8 was een kerst CD opgenomen met mijn zanggroep, haha.

Thuissituatie
Mijn ouders zijn 2 jaar geleden gescheiden, nog steeds doet dit mij pijn, ik ben er nooit echt overheen gekomen. Mijn vader bleek al 7 jaar, serieus 7 jaar, vreemd te zijn gegaan op mijn moeder. Zo'n kleine maand na de scheiding woonde hij al samen met zijn nieuwe vriendin die 'toevallig' een paar maanden voor dit alles was gescheiden van haar man. Nu zie ik mijn vader zo'n 12 tot 24 uur per maand, ligt eraan of ik blijf slapen daar of niet. Ik voel mij totaal niet meer op mijn gemak bij hem, terwijl ik vroeger altijd zo close was. Mijn moeder is door dit alles in een grote dip belandt, ze loopt nu bij een psycholoog en is redelijk veel overspannen. Mijn broer zit non-stop op zijn kamer te gamen en met hem heb ik al helemaal geen band. We eten elke avond apart van elkaar, mijn moeder aan tafel, ik een half uurtje later voor de tv en mijn broer op zijn kamer, meestal.

Overige familie
Mijn oma is mijn beste vriendin zeg ik wel eens, ze is er altijd voor mij en daarom vind ik het lastig haar zo achteruit zien te gaan, ze is namelijk alweer 89 en behoorlijk dement. Ik probeer haar minstens twee keer per week op te zoeken, in ieder geval minstens één keer. Verder heb ik nog een opa en oma, al aardig oud en niet geheel gezond, maar het gaat met hun nog wel goed. Mijn oom heeft epileptische aanvallen gehad en is door hartfalen nog niet buiten levensgevaar. Mijn tante is johova getuige en hierdoor heb ik haast geen contact meer met haar. De rest van de familie ken ik niet, of kan ik mij niet meer herinneren.

Ikzelf
Vroeger in de eerste en tweede van de middelbare ben ik wel redelijk gepest, maar daar ben ik wel overheen. Ik ben een normaal meisje dat altijd probeert het goede in mensen te zien en nooit iemand wil kwetsen. Wel denk ik nog altijd, sinds vorig jaar in een negatieve denksfeer. Een depressie, ik weet niet of ik het zo zal noemen, eerder een nogal langdurige dip, waar tot nu toe geen psycholoog iets aan heeft kunnen veranderen. Tegenwoordig denk ik vooral aan andere, en vind ik het lastig om aan mijzelf te denken of het over mijzelf te hebben tegen bekende. Ik denk teveel aan wat andere zullen vinden, maar hoe erg ik er ook op let, daarmee stoppen lukt nog niet echt. Vandaar dat ik dit aanmaakte, dit helpt mij hopelijk wat opener te zijn en wat meer klaar te staan voor hulp.

Maybe zal ik dit nog wel eens bewerken, maar dit is denk ik wel genoeg over mij!