yup, dat is mijn familie...

ave,
mijn tante Celina wordt langzaam dement,
op zich niet heel erg,
maar wel vervelend voor de dame die nu al de 90 al is gepasseerd...

ze woont nog steeds op zichzelf,
ze moet ook niet aandenken om in een verzorgingshuis of bij een van haar kinderen te gaan wonen,
en haar kinderen moeten ook niet aandenken om met tante Celina in een huis te wonen...
dat mens is,ehm, voorzichtig gezegd moeilijk...

al jaren lang roept tante Celina;
''een beetje vergeetachtigheid heeft nooit iemand pijn gedaan,
je moet gewoon wat meer lopen''

al een tijdtje heeft tante Celina moeite met de weg naar mijn oma te vinden,
soms moet ze even stoppen, denken of teruglopen om haar weg weer ''goed'' te vervolgen...
laats raakte ze ook weer eens verdwaalt,
en twee uur na dat ze hadden afgesproken werd mijn oma toch een beetje ongerust...

mijn oma wou haar kinderen ,die allemaal werken, niet ongerust maken ,
dus vroeg mijn oma ,haar zoon,ome Mark, of hij haar even wou zoeken...

ome mark zo behulpzaam als hij altijd is,
deed dat na een huilbui en hysterisch geschreeuw van mijn oma kwartier lang...

met veel gemopper en gescheld,
reed oma mark in zijn Trabantje door de voormalig communistische straatjes
opzoek naar tante Celina...
niet ver van waar tante Celina woont zag hij het oude dametje op een bankje zitten...
oma mark parkeerde zijn Trabantje voor haar en opende zijn raampje...

''kurwa, waar was je ? mijn moeder wacht op je, stap in , dan breng ik je even''
bromde ome mark naar tante Celina...
''ik ga niet met jou mee, zeg tegen haar dat ik er aan kom...''
snauwde tante Celina terug...

ome mark stapte uit zijn Trabantje en liep naar tante Celina toe...
''maak het nou niet moeilijk, ga gewoon de auto in''
zei ome mark terwijl hij de arm van tante Celina vastgreep...
''laat me los,zwijn!! help help''
riep tante Celina terwijl ze met haar paraplu op ome mark insloeg...

al snel kwamen er twee agenten aan gehold,
en haalde de twee uit elkaar...
ome mark besloot om ,na dat hij alles had uitgelegd aan een van de agenten, weg te gaan,
en tante Celina werd door de twee aardige agenten bij mijn oma afgezet...

toen tante Celina bij mijn oma aankwam, zat ome mark daar aan de tafel...
ome mark mompelde zo als hij dat vaker doet onder zijn neus,
en tante Celina keek hem en mijn oma met een strenge blik aan en zei vervolgens;
wat is er aan de hand? tja, demente mensen kan je niet kwalijk nemen dat ze soms gezichten vergeten he ...
en tante Celina liep vervolgens naar de keuken om zichzelf een kop koffie in te schenken...



faithfully yours
The TeaRat

06 feb 2015 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van tea4u
tea4u, man, 39 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende