Zelfkennis
De momenten waarop je naar jezelf kijkt, zijn meestal de meest ongeschikte. Je ontdekt dingen aan jezelf die je niet leuk vind. Je bent alleen of juist niet. Of je word gewezen op je fouten door mensen. Mensen die je niet of juist heel graag mag. Hoe je het ook went of keert. De momenten waarop je naar jezelf kijkt, zijn meestal de meest ongeschikte.
Soms is het handig als je die momenten kan verwoorden in een gedicht, als een blijvende herinnering aan die mijlpaal in je leven, waar je weer een beetje zelfkennis heb verschaft en het heb overleefd. De negatieve zelfkennis dan.
Er zijn ook mensen die het liever vereeuwigen in een schilderij, spelend met kleuren, vormen of beelden die er toe hebben geleid dat je naar jezelf moest kijken. Sommige verwoorden dat abstract en de ander weer heel realistisch. Sommige vereeuwigen hun dromen. In zachte kleuren afwisselend met felle kleuren.
Anderen vereeuwigen hun dromen door hun gestelde doelen te behalen. Of dat nou per dag is of een lange termijn doel. Uiteindelijk zie je die mensen er wel komen. Ze hebben het doorzettingsvermogen om hun leven compleet te maken. En hun zelfkennis om te zetten naar opstapjes naar een beter leven. Die het advies dat ze krijgen of de kennis die ze over henzelf opdoen, positief aanwenden om er een beter leven van te maken.
Dan heb je nog de mensen die zich laten dwarsbomen door hun negatieve en positieve zelfkennis. Door het niet geloven dat ze wat positiefs over henzelf weten en het negatieve alleen maar meer aan te trekken..
Ik behoor tot de laatste groep die af en toe ook nog eens wat schildert, hopend op een uitlaatklep.
papilion, vrouw, 40 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende