zij. normaal val ik op jongens

De eerste dag dat ik je zag, je pakte mijn hand en noemde je naam. Eva.
Ik hoopte dat je bij me in de klas zou zitten, ik kon niet afhaken van je woorden.

Ik had een vriend die tijd, een baggere relatie. Maar met haar voelde het net zoals toen.

Ik ken je niet, weet je humor niet en ik zal je nooit spreken. Maar bovenal, je bent een vrouw. Nooit heb ik iets voor vrouwen gevoelt of er ook maar eens over nagedacht.

Maar nu met het nieuwe project ga ik je de komende 4 weken elke dag zien, ik, de 'outgoing' en 'spontane' ik herken ik niet terug.

Wat moet ik met deze gevoelens?
12 mei 2014 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van ElenaOriana
ElenaOriana, vrouw, 27 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende