PT1. Insomnia

Insomnia

Het is makkelijk, het is vlug, zoals haar voeten naar boven.
Stilletjes op de trap, op de tenen naar boven.
Kant zwaait langs de benen, en even is ze het vergeten.
Zingend alleen door de kamer, zwieren haar haren mee.
Lachend huilen, huilend gelachen, nu uit volle borst, geluk kan niet op.
Vrijheid, van alles en niks, dit is niet alles, dit word niks.
Bevrijd van macht, onwetendheid en stress.
De maan schijnt scherp door het gordijn, en alles draait.
Alles schreeuwt, geluid en stemmen worden harder, maar ik zing erover heen. Ik lach hardop door mijn tranen, en alle onweer gunst door de kamer.

Je kunt een naald horen vallen.

Gebroken op de vloer, opgeraapt om te dansen.
Benen slepen mee, armen langs haar hoofd.
Ik zweef, ik vlieg, ik zing.
Haal me op, neem me mee.
Geef me de makkelijke uitweg, maar spaar mij deze ene keer.
Ik kies verkeerd, ik kies voordelig.
Ben ik dit? Of ben ik nog beneden?
Zachte dekens met de gordijnen gesloten.
De zon heeft een wederkeer en groet mijn ogen.
Ik had nog niet besloten, ben ik nou gespaard?
Nog niet bewogen, sta ik op.



~ Hai! Reacties, opbouwende kritiek en tips zijn altijd welkom!
Help mij beter te worden met schrijven verliefd
10 apr 2016 - bewerkt op 10 apr 2016 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van ElenaOriana
ElenaOriana, vrouw, 27 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende