Zo stel ik het voor
Ik stel mijn leven voor als een emmer. Ja een emmer ja. De emmer zit nu tot aan het randje vol. Het voelt zwaar op mijn schouders, voel me niet altijd even vrolijk. Maar toch, ik kan me behoorlijk staande houden. Maar dan opeens, valt er nog een druppel in de emmer, spreekwoordelijk gezegt: De druppel die de emmer doet overlopen. Dat opzich zegt al genoeg, het word mij te veel. Ik kan me dan niet meer staande houden. Maar op het zelfde moment dat ik mij besef dat het me ook echt te veel word, maak ik me sterk en bevries ik. Ik hou de emoties binnen, zodat ik me niet zwak hoef te voelen. Maar de druppel, die ene vervloekte druppel, blijft voor mij te zwaar. En dan besluit ik dat ik die er dan zelf wel af zal snijden. Maar goed, als ik dan toch aan het snijden ben, probeer ik net iets meer mee te snijden, zodat ik volgende keer niet meteen instort als er weer een druppel in de emmer stort. Nu weet ik zelf ook wel dondersgoed dat ik mijn emmer moet legen, het water vanuit de emmer een plek moet geven, zodat een druppel die valt niet meteen te veel zal zijn. Maar ik kan tot nu toe nog geen plek vinden om het water te plaatsen. Ik hoop dat daar binnekort verandering in komt, als ik hulp krijg. Mensen die mij kunnen vertellen waar ik mijn water kan stoppen. Want ik weet ook wel dat zij het niet voor mij kunnen plaatsen, dat zal ik zelf moeten doen, maar een zetje in de goede richting zou wel mogen toch?
26 apr 2005
- meld ongepast verhaal
-
Rudy
dinsdag 26 april 2005 11:23
Het klinkt best wel herkenbaar allemaal...
Ik kom niet met een oplossing voor je volle emmer, want eenieder is weer anders, maar wellicht heb je er wat aan. Je kan proberen je emmer om te ruilen voor iets anders,iets dat meer georganiseert is. Een grote berg is altijd moeilijk te overbruggen terwijl kleine stappen makkelijker zijn. Ik zie altijd een boekenkast voor me , een soort archief voor alle shit waar ik het geordent in op kan bergen en tevoorschijn kan toveren op het moment dat het mij uitkomt. Niet dat het de oplossing is, want de zaken die je dwarsliggen zullen er niet door verdwijnen, maar je kan ze wel per sectie bekijken zonder de ellende van andere storende zaken. Hierdoor helpt het mij om verder te komen ipv te blijven steken. Ik hoop dat je hier wat mee kan. Sterkte... -
ikjuhzzz
dinsdag 26 april 2005 17:06
heel mooi gezegd
herkenbaar ookwel
probeer anders hulp te zoeken bij de juiste mensen (verbeter me als je dat al hebt) met die hulp zal het je misschien zelf lukken 'het water' een plekje te geven
-
Clienniej
dinsdag 03 mei 2005 01:14
Een plek voor dat water is de bloemen en planten die vrolijk in het zonlicht leven van je hart. Miss wat heel symbolisch gezegd, maar ik ben nu ff creatief en geintresseert bezig (zoals je wel merkt denk ik)
En planten moet je water geven, niet een hele emmer in 1 keer want dan verzuipen ze en gaan dan dood, dan word het nog erger dan dat het nu is. Je moet ze beetje bij beetje water geven, zodat de planten de gelegenheid krijgen om het water op te nemen en te groeien. Zo doen ze dat jouw hele leven. Maar nu je emmer vol is, en je het niet kan legen, zijn je bloemen aant verwelken. Dus je moet ze water leren geven. En dat is aan jou om uit te zoeken hoe. Miss kan de hulp die je krijgt je een eind op weg helpen, maar vergeet niet, het is JOUW tuintje, JIJ moet het verzorgen
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 28 jun 2005 Voor Jullie.. ( 4 )
- O 27 jun 2005 Vrienden ( 2 )
- O 20 jun 2005 Gevoel en Verstand ( 2 )
- O 20 jun 2005 Onzekerheid ( 2 )
- O 15 jun 2005 Overhoop ( 1 )
- O 13 jun 2005 Jij daar ( 3 )
- O 13 jun 2005 Volhouden ( 2 )
- O 12 jun 2005 En dan? ( 3 )
- O 12 jun 2005 Niets ( 7 )
- O 12 jun 2005 Mijn deel ( 2 )
- O 12 jun 2005 Nee ( 2 )
- O 11 jun 2005 De deal 2 ( 3 )
- O 11 jun 2005 Aan de afspraak gehouden ( 2 )
- O 10 jun 2005 Wie zegt? ( 4 )
- O 09 jun 2005 Beetje in de war ( 3 )