Zomers verlangen

Ik staar uit het raam en zie de sneeuwvlokken vallen op de dorre grond. Buiten oogt het als een winters tafereel. Mooi en fascinerend maar het voelt zo ontzettend kil en koud. Ik voel me lichtelijk somber als ik naar buiten staar en ik neem enige afstand van het raam. Denkend aan de zomer breek ik mijn zaterdagmiddag door. Ik mis het zo..

De warme zonnestralen die mijn gezicht strelen. Het zachte zomerbriesje die speelt met mijn lange haren. Zwoele zomerse avonden die een eeuwigheid lijken. Vrolijke gezichten, muziek om op te dansen en de vrijheid die ik beleef. God, wat mis ik de zomer toch. Het zijn mijn luchtige zomerjurkjes in allerlei kleuren die nog lang in de kast moeten wachten. Het is ik, een buitenmens die zich opgesloten voelt binnen in huis die nog lang moet wachten. Ik word verdrietig van de kale takken aan de bomen, de gure winterse wind, de lege blikken van mensen die langs lopen en de schrijnende kou die ik tot op mijn botten voel.

Ik wil rennen met mijn hond met mijn blote voeten door het gras heen en me weer vrij voelen. Ik wil zwemmen, in het park liggen, reizen, zomerse muziek klanken horen en dansen tot de zon weer opgaat. Ik mis de ijsjes en de watermeloenen. Ik mis zelfs de frisse zoete geur die mij aan de zomer doet denken. Ik verlang naar de mooie bloemen die in bloei staan, het groene gras en de groene bomen, de warme zon die mij doet stralen, de vrolijkheid om me heen en vooral de warmte.

Ik droom verder over mijn perfecte zomer en even voel ik me gelukkig. Het verlangen in mijn hart heeft een plekje. Ook al lijkt de winter zo lang, aan alles komt een einde. Nog even en dan is het weer voorjaar. Een nieuw begin zodra de eerste zonnestralen mijn hart verwarmen. Dan kan ik weer lachen, dansen, rennen, vrij zijn..zoveel en zo vaak als ik maar wil.

En op een dag word ik wakker met bloemen in mijn oplichtende haar, nadenken over welke zomerjurk ik vandaag aan moet doen, een dag zonder zorgen en vol met liefde en zonneschijn.
Als ik wil, is de zomer slechts een seconde vandaan van mij. Alles wat ik moet doen is mijn ogen sluiten en een zomers beeld creëren. Dromend de winter door tot de zon weer in mijn leven is.