Zonder internet, zonder msp

Het doet zielsveel pijn om te horen dat m'n bff net zoveel van haar vriendje houd als ik... En het steekt nog meer om te horen dat haar vriendje (mijn beste vriend) ook net zoveel van haar houd. Het liefst zou ik nu willen huilen, maar m'n ouders zouden dan raar gaan opkijken, omdat ik op dit moment in de woonkamer zit, en opeens spontaan ga zitten huilen... Dus in plaats daarvan luister ik naar muziek die me maakt huilen... Logisch toch?
Weetje, als ik gewoon anderhalf jaar geleden niet een account had aangemaakt op moviestarplanet, dan zou dit alles nooit zijn gebeurd. Dan zou ik m'n beste vriendin (en alle andere leuke mensen) nooit hebben ontmoet. Of als ik die jongen nooit om een vriendschapsverzoek heb gevraagd, dan zou dit alles ook niet zijn gebeurd. Dan zou ik gewoon een meisje zijn, gewoon.. Ha, het is lang geleden dat ik me gewoon heb gevoeld. Eigenlijk heb ik me nooit gewoon gevoeld... Maar das een ander verhaal... Het rare is nog wel, de eerste keer dat hij en ik chatten, ging min of meer om mij. Omdat ik me niet goed voelde, en.. ik kan me nog vaag herinneren dat het om een jongen ging... En liefdesadvies... Het allerraarste is; dit is pas een paar maanden geleden, in de zomervakantie om precies te zijn, gebeurd, en ik kan me niet eens herinneren wie die jongen was. Echt niet.
Het zal nog moeilijk voor me zijn om hem zomaar te vergeten. Vooral omdat hij zo bijzonder was. Hij was zo aardig, zo lief, zo grappig en zo melig Ik heb nooit echt aanstalten gemaakt om meer te zijn dan vrienden, gewoon omdat dat niet goed voelt weetje. Waarschijnlijk vinden de meesten me nu zo'n "Dramaqueen" maar... ik zou je eens vertellen... Dat gevoel dat je altijd hebt, dat je hart een sprongetje maakt zodra hij online is, of wanneer hij lieve dingen zegt, dat het net lijkt alsof het je hart raakt, de tijden dat hij tegen je schreeuwt omdat hij net zo verward is als ik, of wanneer m'n hart in stukken breekt als hij niet tegen mij zegt dat hij mij niet leuk vind, maar dat wel tegen m'n bff zegt, de tijden dat m'n hart breekt wanneer hij tegen mij praat, alsof er niets is gebeurd, over hoe erg hij verliefd is op Joana. Ik kan het niet meer aan, echt niet. Maar het lijkt net alsof ik geen kant meer opkan. Alsof ik vast zit, in m'n eigen dilemma. Ik kan het niet meer aan, ik wil dit leven niet meer.
[youtube]
wdGZBRAwW74&list=PL1cU7BC-n7IE9IPILN2w6HNBUVUEvfYBU[/youtube]