Ik ben in een donkere stemming. Niet persé somber of mineur of negatief maar gewoon donker.
De zon schijnt niet. Dat heeft invloed op mijn humeur.
Eigenlijk wilde ik gisteren helemaal niet gaan werken maar gewoon lekker in bed blijven liggen, smule op, oortjes in en 80.000x dezelfde nummer zingen van Billie Holiday " Summertime"
Werken is een luxe met dit hele coronagebeuren. We worden ingedeeld en uitgenodigd.
Nou ja, om nou niet op te komen dagen omdat de zon niet schijnt...
Ik heb in de kassen gewerkt. Bieten uit de grond trekken.
Van de 100% waren er misschien maar 30% bieten bruikbaar.
Heel veel bieten zijn niet volgroeid. Dus weg ermee. Op de compoststapel.
En denk je goeie ,grote bieten te hebben blijken de bieten aangevreten te zijn door veldmuizen.
Ook op de compoststapel.
Ik vond het wel leuk werk. Lekker rustig aan. De bieten los snijden van de stengels of plantengedeelte.
Heel mijn handpalmen waren rood en zwart. Nagels, zwart.
Het bieten trekken haalde me uit mijn donkere stemming. Het haalde mijn energie omhoog en maakte mij vrolijk.
Vandaag heb ik weer een donkere stemming en gelukkig hoef ik nergens naar toe.
Hele ouwe, saaie blues luisteren uit de jaren 30.
Heel donker en eentonig.
Nu zit ik naar zwart/witte black movies te kijken uit de oudheid.
Mijn stemming is zwart-wit, kleurloos.
Normaal gesproken ben ik hyper, empt up.
Komt vast door Etta James met haar biografie.
Als je dat sport boeken leest en de spirit volgt dan eindig je zwart wit bij Billy Holiday en zo.
Ben ook moe.
De dag daarvoor slecht geslapen. Nu alles inhalen.
Bye