1 taak, maar anders

van mij hoeft het niet meer. Ik heb het nu ook al een keer hardop gezegd. Maar voor mijn gevoel heb ik nog maar 1 taak op deze wereld en dat is D groot brengen. Als ik die taak niet had, ging ik op zoek naar een manier om er uit te stappen. Voor mijzelf zie ik het leven niet meer zitten. Oh ja, genoeg leuke dingen, maar de glans is er af. Ik kan er niet meer van genieten. Ik zie het puur als tijdverdrijf. Vandaag naar vrienden geweest en ik vond het wel gezellig hoor, maar ik ga er heen met de gedachte van: dan ben ik mooi weer een paar uur verder in deze dag/week. Gister op de bbq, ik was stil. Terwijl ik me prima voel tussen al die mensen. Ik was mijzelf niet. Ik zag me zelf ook zitten tussen die mensen. Ik wilde er niet zijn. Puur weer tijdverdrijf. Zo sleep ik me zelf van de ene dag naar de andere. Ik ben in mijn hoofd alleen maar met L bezig en ik heb helemaal geen vertrouwen in wat Y van plan is. Ik wist niet dat je zo gebukt kon gaan onder een gebroken hart. Ik weet gewoon dat ik iets gekregen heb, gedeeld heb wat ik niet beleven ga. Ik wist van te voren niet dat het zo mooi was en ook miste ik het van te voren niet. Ik miste wel wat, maar wat het in kon houden wist ik dus niet. Dit dus.
Het geluk is gewoon niet voor mij weg gelegd. Zo zie ik het gewoon. Taken krijg ik en er is nog 1tje over. En die duurt nog wel eventjes.
Mijn maatje is dood en ik verlang er ook naar. In elk geval naar geen pijn meer.
05 aug 2007 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van rodo
rodo, vrouw, 47 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende