16 Mei, 2012

Gisteren vloog er een vogel tegen het raam. Maar vandaag was nog leuker. Ik zit in de bus de Da Vinci Code te lezen, ik lees het zinnetje 'De stilte werd verbroken door de telefoon die nogmaals afging', en precies op dat moment ging er een telefoon af op de radio. Hilarisch toeval, had je in mijn schoenen gestaan. In de bus naar de Efteling stond mijn besluit vast dat ik van Hardcore hou. Ik heb een rare smaak, ik hou namelijk van Pop, J Pop (Japanse pop), misschien Rock, Cabaret, Techno en Hardcore. Ook nog klassiek, maar ik wil niet weten hoe een mix van al mijn favoriete genre's zou klinken. In de Efteling ben ik met Bas en Anthony in verschillende dingen geweest. In rondraaiende ketels (Bas vloekte heel erg toen hij besefte dat ons keteltje niet kon rondraaien), twee keer in de Piranha (waar ik helaas niet nat werd, maar we genoten van de wachtrij muziek), de schommelboot, en daar wilde Anthony niet in. In de schommelboot gingen Bas en ik op de tweede rij zitten. Het resulteerde echter in dat Bas bijna doof werd. Voor mij zat een vrouw die vroeg: 'Zo, kan het nog harder??'. Zo hard gilde ik. Maar het was dan ook echt zo'n meisjes gil, ik kon er niks aan doen, ik ben nou eenmaal vrouwelijk. We gingen ook nog naar de Smulpaap om daar wat patat te nemen met de hele school. Daarna gingen we naar de Python, waar zelfs jufvrouwen met ons mee gingen! Anthony ging hier ook niet in (getraumatiseerd in een achtbaan ongeluk). Maar goed, de wachtrij was iets van meer dan 40 minuten. Bijna een heel uur. Anthony moest dus lang wachten. Maar goed, we rijden omhoog en ik weer, net zoals vorig jaar, biddend 'God laat me leven God laat me leven' zo bang als ik was. Maar het was wel gaaf. We rijden bijna naar beneden wanneer ik schreeuw 'Achteruit! ACHTERUIT!'. En toen reden we met big smile naar beneden, Bas en ik schreeuwden de naam van onze favoriete game, Touhou, dit hadden wij van te voren afgesproken. Nou, ik had al keelpijn gekregen van die schommelboot, ik stap uit de Python en voel of m'n hoofd er nog op zit. Dit vroeg ik voor de zekerheid ook nog aan de jufvrouwen en Bas, je weet maar nooit! Eerst zat mijn hoofd plat naar achteren, dan slingerd 'ie naar voren en blijft zo op je borst liggen. Niet normaal! We waren net op tijd, nog twee ritjes en hij zou dicht gaan. Met Anthony in de Carnaval dinges gegaan, dat lied vind ik erg leuk en ik ben de enigste in mijn klas die het weer uit m'n kop kan krijgen. Ik ben nog een keer gegaan toen we Tim tegenkwamen. Toen ontdekte ik ook veel nieuwe dingen in de Carnaval rit dinges: Bij het begin van het Japanse stuk zie je een gezicht dat veel weg heeft van het Trololol gezicht, bij een winter deel doet een pinquïn iets wat lijkt op de nazi-groet, en Tim en ik zagen een Hawaiiaanse vrouw zonder bh. Tim Anthony en ik zijn ook nog een keer in die keteltjes geweest, dit keer zaten we in eentje die wel rondraaide. We waren Bas na de Python perongeluk kwijtgeraakt, maar daarvoor hadden we nog slush puppy gedronken en Anthony had een hele grote zak zoete popcorn gekocht en een hele grote roze suikerspin. Bij oneffen grond stapte ik verkeerd op de enkel die ik gebroken had, waardoor ik door mijn enkel ging en voor een paar uur niet kon lopen. Gelukkig waren we vlak bij Het Witte Paard, waar juf Jessica was. Zij stuurde Edwin erop uit een rolstoel te halen, want we moesten naar de uitgang om te verzamelen en ik kon onmogelijk dat hele eind nog lopen met een bijna verzwikte enkel. Nu kan ik echter weer wat beter lopen. Bas gaf mij een compliment, dat ik toch vrolijk was in die rolstoel, wat hij fucking stoer noemde. In de bus ging ik weer in mijn boek lezen tot we weer terug waren. Thuis hebben we Grieks gegeten. Op zich was alles beter verlopen dan ik had verwacht. Ik zou zeggen, dat ik véél te veel geluk heb gehad, zoiets gebeurd niet vaak in mijn leven, of ik ben gewoon harstikke blind voor dat gedoe. Maarja, goed dat ik mijn enkel op dat moment verzwikte, ik was al bekaf en we waren in alle atractie geweest die leuk waren. De Python was wel tijdrovend, maar ik had geen zin in andere achtbanen. Al met al was het dus een geweldige dag. Beter dan de stemmen in mijn hoofd zeiden dat het zou worden, want zij zeiden heel negatieve dingen.

--

17 Mei, 2012

Anthony zei dat die Hawaiiaanse vrouw mogelijk cocosnoten droeg, maar in het licht leek het net dezelfde kleur te hebben als de vrouw d'r huid.
16 mei 2012 - bewerkt op 17 mei 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van KiKey
KiKey, vrouw, 26 jaar
   
Schrijver staat geen reacties toe.
  vorige volgende