2. Dat gevoel.
Het is bijna een week geleden, dat jij het uitmaakte met mij.
Maar het voelt nog als de dag gisteren.
Je was voor mij de eerste waar ik echt het gevoel had, dat ik een lange tijd met je door zou brengen. Je gaf mij het gevoel dat ik special was. Maar ik had het mis. Na bijna 3 maanden gaf jij aan dat het voor jou niet meer goed zat en brak je mijn hart. Ook vertelde je waarom. Maar eigenlijk waarom snap ik nog steeds niet helemaal, maar ik heb het wel geaccepteerd. We zijn gewoon vrienden gebleven. Ook is het bewijs geweest dat we gewoon bij elkaar kunnen zijn als vrienden. want na 4 dagen hebben we nog gewoon wat leuks gedaan. Moest wel even slikken toen ik je zag, maar na alles wat er de afgelopen dagen toen door me hoofd heen gingen moest ik je ook gewoon zien. Als bewijs voor mezelf dat je me niet terug zou nemen.
Maar toen gisteren (2 september 2012). ik ging naar (soort van) feestje bij een vriend van mij, amen met nog 3 vrienden. Ik dacht dat alles wel goed zou gaan maar uit eindelijk ging het niet zo als ik gedacht had. Want mijn relatie met die jongen is bij die vriend begonnen, dus alle gedachten en zo kwamen naar boven toe. Ik sliep ook nog op de kamer waar ik toen die tijd ook geslapen had. Ik liet die 2 dagen niks aan de andere merken, maar zou gauw ik alleen in de metro zat, brak ik.
Zelf nu ik dit schrijf voel ik de pijn en verdriet die er door mijn lichaam gaat. Ik kan wel gewoon met je praten en met je omgaan. Maar het voelt wel allemaal vreselijk. Het is een kwestie van tijd dat dit over zou gaan. Maar op dit moment weet ik het allemaal niet meer. Je betekende zoveel voor me en we hadden ook best al wat meegemaakt in de korte tijd dat we wat hadden. Ik voel me vreselijk.. Ik weet niet meer hoe ik me moet gedragen of wie ik eigenlijk nou werkelijk ben.
Selramma, vrouw, 31 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende