#38 tijdje geleden..
haaaai,
Het is al weer een tijdje geleden dat ik wat heb geschreven, wou het wel weer gaan doen alleen ja kwam er telkens niet van.. Weer veel gebeurd dat ik zelfs niet eens meer weet wat allemaal, maar zal proberen het kort te houden en duidelijk...
Thuis gaat het ook echt niet veel beter, continu gezeik.. en ik mag maar niks zeggen over school of ze gaat het over hun eigen verhaal hebben en daar zit ik dan. En telkens ja hebben wij ook meegemaakt ik mag nooit zeggen dat ik geen zin heb ik een les, want dan ben ik gelijk een moeilijk kind lijkt het wel... En eigenlijk waar ik hier nog nooit echt over heb gepraat is het alcohol probleem van mijn ouders met name mijn moeder is erg.. Het wordt de laatste tijd allen maar erger lijkt het wel. Steeds als ik thuis kom tref ik dat aan..
School ja wat moet ik er van zeggen kan er niet echt mn plek op vinden, het is wel leuk en de klas is opzich wel oke op paar mensen na, maar dat heb je altijd. de leraren bevallen mij opzich ook wel gewoon goed de ene iets minder als de andere, maar oke.. en het huiswerk gaat gewoon niet altijd goed.. Het is soms zo druk in mijn hoofd en dat met dat en ook tijdens de lessen soms moet ik gewoon mijn tranen inhouden het is soms gewoon allemaal zwaar...
verder heb ik leuk meidegroepje die ik denk wel redelijk kan vertrouwen maar nog vertel ik niet alles bijna niks.. alleen ze willen allemaal naast mij en dat is een goed teken dat ze me aardig vinden, maar ik kan geen nee zeggen en ja wie gaat er dan de andere dag naast je zitten.. sommige zullen het wel herkennen...
Ohh en over mijn psycholoog daar zou ik na de vakantie weer heen moeten, maar nog niks gehoord en mijn ma gaat gelukkig ook niet bellen, misschien hoef ik wel niet meer.. Oke ik weet dat het dan helemaal niet gaat helpen maar zo ook echt niet het lukt me gewoon niet bij hem.. ik meen het en vind eigenlijk wel best zo.. Alleen merk dat ik mn eigen ga geloven als ik zeg dat het goed ga en dan naar een paar weken kom ik erachter.. en dan loop ik helemaal leeg en zak ik< helemaal in elkaar omdat ik tegen niemand iets kon zeggen..
verder heb ik eigenlijk niet meer zn zin om te praten, maar jullie zijn weer wat wijzer, en trouwens mn blauwe oog is bijna weg en durfde het eindelijk aan mijn vriendinnen te zeggen.. al doet het nog steeds pijn als ik dat kind tegen kom net als daarstraks word ik weer helemaal uitgescholden, en ben dan zo bang dat ze me weer een keer van mijn fiets aftrapt.. maar ik ga byeee
liefs Janneke
Het is al weer een tijdje geleden dat ik wat heb geschreven, wou het wel weer gaan doen alleen ja kwam er telkens niet van.. Weer veel gebeurd dat ik zelfs niet eens meer weet wat allemaal, maar zal proberen het kort te houden en duidelijk...
Thuis gaat het ook echt niet veel beter, continu gezeik.. en ik mag maar niks zeggen over school of ze gaat het over hun eigen verhaal hebben en daar zit ik dan. En telkens ja hebben wij ook meegemaakt ik mag nooit zeggen dat ik geen zin heb ik een les, want dan ben ik gelijk een moeilijk kind lijkt het wel... En eigenlijk waar ik hier nog nooit echt over heb gepraat is het alcohol probleem van mijn ouders met name mijn moeder is erg.. Het wordt de laatste tijd allen maar erger lijkt het wel. Steeds als ik thuis kom tref ik dat aan..
School ja wat moet ik er van zeggen kan er niet echt mn plek op vinden, het is wel leuk en de klas is opzich wel oke op paar mensen na, maar dat heb je altijd. de leraren bevallen mij opzich ook wel gewoon goed de ene iets minder als de andere, maar oke.. en het huiswerk gaat gewoon niet altijd goed.. Het is soms zo druk in mijn hoofd en dat met dat en ook tijdens de lessen soms moet ik gewoon mijn tranen inhouden het is soms gewoon allemaal zwaar...
verder heb ik leuk meidegroepje die ik denk wel redelijk kan vertrouwen maar nog vertel ik niet alles bijna niks.. alleen ze willen allemaal naast mij en dat is een goed teken dat ze me aardig vinden, maar ik kan geen nee zeggen en ja wie gaat er dan de andere dag naast je zitten.. sommige zullen het wel herkennen...
Ohh en over mijn psycholoog daar zou ik na de vakantie weer heen moeten, maar nog niks gehoord en mijn ma gaat gelukkig ook niet bellen, misschien hoef ik wel niet meer.. Oke ik weet dat het dan helemaal niet gaat helpen maar zo ook echt niet het lukt me gewoon niet bij hem.. ik meen het en vind eigenlijk wel best zo.. Alleen merk dat ik mn eigen ga geloven als ik zeg dat het goed ga en dan naar een paar weken kom ik erachter.. en dan loop ik helemaal leeg en zak ik< helemaal in elkaar omdat ik tegen niemand iets kon zeggen..
verder heb ik eigenlijk niet meer zn zin om te praten, maar jullie zijn weer wat wijzer, en trouwens mn blauwe oog is bijna weg en durfde het eindelijk aan mijn vriendinnen te zeggen.. al doet het nog steeds pijn als ik dat kind tegen kom net als daarstraks word ik weer helemaal uitgescholden, en ben dan zo bang dat ze me weer een keer van mijn fiets aftrapt.. maar ik ga byeee
liefs Janneke
25 aug 2013
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 19 jul 2014 #166nieuw account
- O 08 jul 2014 #163 laag zelfbeeld ( 2 )
- O 08 jul 2014 #161 zelfmoord gedachtes tekst blog ( 7 )
- O 07 jul 2014 #160 verslaafd
- O 04 jul 2014 #158 (04-07-14)
- O 02 jul 2014 #157 punten toetsweek ( 2 )
- O 16 jun 2014 #152 (16-06-15) in het kort
- O 01 jun 2014 #144 Vriendschap blog
- O 31 mei 2014 #141 goedemorgen **
- O 30 mei 2014 #140 Marco borsato ( 1 )
- O 30 mei 2014 #139 Blog bijhouden
- O 24 mei 2014 #133 I still cry ( 4 )
- O 16 mei 2014 #130 (16-05-14) ( 1 )
- O 09 mei 2014 #127 (09-05-14) mezelf zijn ( 8 )
- O 09 mei 2014 #126 (09-05-14) ** ( 3 )