[4] Filosofie van een elfjarige.

He Dienas.
Hellow vrolijk
Ik was net even aan het nadenken.
En als ik nadenk, word dat meestal erg diepzinnig.
Wil je mijn gedachten lezen?
Bereid je maar voor:


Ze stapte op de drempel van De Tempel Der Schoonheid en proefde jeugd en vernieuwing.
De Tempel was een oude tempel, gemaakt uit Goud en Zilver.
De vrouw was een middelmatige vrouw van in de veertig, maar had rimpels als een oud vrouwtje. Sommigen dachten dat ze een heks was. Anderen dat ze uit de dood was ontwaken. Maar zij wist wat het was: Satan haatte haar.
Alleen God kon haar vergeven.


Weet je, in die Tempel die ik heb bedacht kan je mooi en prachtig worden, jong en stralend.
Maar dat kan alleen als je vanbinnen ook prachtig bent. En is die vrouw dat?


Toen ze een voet over de drempel haalde, voelde ze een windvlaag dat haar ogen deed bevriezen. Ze merkte dat iedereen haar zat aan te staren en draaide zich bruusk om. De mensen keken allemaal recht in haar ogen, en ze keek hen met een kille blik terug aan. Vrijwel meteen was het marktplein verlaten.

Kunnen blikken doden? Als dat zou kunnen, waren alle mensen op die markt dood geweest.

Ze liep naar het Gouden Bad toe. Het Bad Der Schoonheid.
‘Nog even,’ fluisterde ze. Ze liet de kraan lopen. ‘, en ik ben de mooiste vrouw op aarde ...’ Ze grijnsde en liet deed haar kleren uit. Het bad was volledig gevuld. Ze stapte langzaam in het bad en liet zich erin glijden …


Pracht is niet te koop. Het is te verdienen.
Als iedereen dit bad zou gebruiken, wie zou dan het grootste ego hebben? (strikvraag :s)


Toen hoorde ze een zware stem.
‘Pracht is niet te koop. Het is te verdienen.’
En toen voelde ze het water kolken. Het brandde. Het water leek wel vuur. Vanbinnen werd ze opgezogen door een vreemde, magische tsunami. Vanbinnen in haar draaide een draaikolk rond, langzaam alles verterend. Een monster vrat haar op. Ze voelde nog even de grootste pijn ter wereld en toen … Was het bad leeg.


Als ik in dit Bad zou kunnen gaan, en ook al zou het gaan, ik zou het niet willen.
Iedereen is uniek. Waarom zou ik dit (ongelooflijk niet sexy) lichaam verspillen?


Alles was eruit verdwenen. Het schuim, het water en de vrouw. Maar toch was er iets veranderd. Toen de vrouw in het bad ging liggen, waren er drie bloedmooie hoofden op het bad afgebeeld. Sterker nog, de vrouw had ze langzaam zien bewegen en ze leken te leven. Nu waren er vier hoofden. En één hoofd bewoog net iets sneller, ruwer en kwader met haar hoofd. En als je goed keek, kon je de kille ogen zien van de vrouw van toen ze naar de markt had gekeken.
12 nov 2010 - bewerkt op 12 nov 2010 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Carolus
Carolus, man, 25 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende